4.1. Dielektrykami są ciała stałe, ciekłe i lotne, które w swojej strukturze — przy braku zewnętrznych bodźców jonizujących — nie zawierają ładunków swobodnych.
Ładunki elektryczne przeciwnych znaków występujące w równych ilościach w poszczególnych atomach i cząsteczkach dielektryków są ze sobą bardzo silnie związane siłami wzajemnego przyciągania.
Gdy na powyższe ładunki działają siły pola elektrycznego, więź między nimi nie zostaje zerwana, a jedynie doznają one nieznacznych, sprężystych przesunięć względem siebie. Wszystkie ładunki dodatnie przesuwają się w kierunku zgodnym z kierunkiem natężenia pola elektrycznego, a ładunki ujemne w kierunku przeciwnym.
W wyniku takiej uporządkowanej, sprężystej deformacji atomów i cząsteczek dielektryka, na jego powierzchni zwróconej do okładziny dodatniej kondensatora (rys. 4.1-1) pojawia się warstwa ładunków ujemnych. Zjawisko to nazywa się polaryzacją dielektryka w polu elektrycznym.
Rys. 4.1-1. Polaryzacja dielektryka w polu elektrycznym kondensatora: 1 — dielektryk, 2 — okładki kondensatora