Zdolność polaryzowania oraz gromadzenia ładunku elektrycznego są głównymi własnościami dielektryków.
Kondensator pusty oraz wypełniony dielektrykiem, podłączone do źródła stałego napięcia
Gęstość prądu płynącego przez kondensator wypełniony realnym dielektrykiem w funkcji czasu
Umieszczenie dielektryka między okładkami kondensatora podłączonego do źródła stałego napięcia wywołuje dwa efekty:
- przepływ zanikającego z czasem prądu polaryzacji związanego z polaryzowaniem się dielektryka (reorientacja dipoli, powstawanie ładunku przestrzennego)
- przepływ prądu stałego, na ogół bardzo małego, związanego z jego przewodnictwem elektronowym.
Zajmując się materiałami o bardzo małym przewodnictwie oba efekty możemy traktować niezależnie. Rozważając statyczną polaryzację dielektryczną możemy zaniedbać przewodnictwo stałoprądowe.