108185

Pierwsza polegała na zapoznaniu się z obsługą polarymetru oraz przeprowadzeniem wstępnych pomiarów dotyczących potencjału jonów Cu2+, Pb2+ i Cd2+ o znanym stężeniu i znanej objętości. W tym etapie zapoznałyśmy się również z podstawowymi (opisanymi wcześniej) metodami instrumentalnymi oraz sporządziłyśmy roztwór z odczynnikiem niezbędnym do przeprowadzenia drugiego etapu.

Drugi etap polegał na określeniu zanieczyszczenia analizowanego ZnO. Aby to ustalić posłużyłyśmy się metodą wielokrotnego dodatku wzorca.

Opracowanie wyników oznaczenia:

Stężenia roztworów wzorcowych obliczyłyśmy w trakcie doświadczenia i przedstawiamy je w następującej tabeli:

Rodzaj jonu	Stężenie roztworu bazowego [mol/l]	Stężenie wzorca [mol/l]	Stężenie wzorca [mg/l]
Cd^2*	10'^3	4*10*	4,48
Pb^2*	2* 10'^3	2*10*'	2,54
Cu^2*	10'^3	4*10'^3	4,14

Mając obliczone stężenia możemy określić jaką ilość moli substancji wzorcowych w kolejnych dwóch dodatkach wzorca.

Rodzaj ionu	Pierwszy dodatek wzorca [mol]	Drugi dodatek wzroca [mol]
Cd^2*	8,10-1°	1,6*10*
Pb^2*	8* 10*	1,6*10*
Cu^2*	i,2*io-^9	2,4*10*

Podczas kolejnych dodatków wzorca natężenie prądu zmieniało się następująco:

Rodzaj jonu	Natężenie początkowe [A]	Po pierwszym dodatku [A]	Po drugim dodatku [A]
Cd^2*	1,34*10®	6,00-10*	9,15*10*
Pb^2*	1,38*10*	3.72-10-^7	6,57*10'^7
Cu^2*	4,32*10*	6,84*10*	1,07*10'^7

Obliczoną masę zanieczyszczeń wprowadzonych w postaci wzorców zamieszczamy w poniższej tabeli:

Rodzaj jonu	Liczba moli zanieczyszczenia po drugim dodatku wzorca [mol]	Masa molowa [g/mol]	Masa zanieczyszcz eń [g]
Cd^2*	1,6*10*	112,4	1,80*10-^7