img139 (4)

trów i długość około 18 milimetrów. Obwód korka, po zmierzeniu paskiem papieru, dzielimy na sześć równych części. W wyznaczonych odstępach na obwodzie korka nacinamy scyzorykiem sześć promieniowo ułożonych szczelin. W te szczeliny wciskamy sześć łopatek 7 wyciętych z cienkiej blaszki aluminiowej. Można tu z powodzeniem zastosować blaszkę aluminiową wyciętą z pokrywek słoików od dżemu.

Z cienkiej blaszki lub z tworzywa sztucznego wyginamy dwie osłony 8 kół łopatkowych, przybijając końce tych osłon gwoździkami do wewnętrznych przeciwległych krawędzi wycięć kadłuba J.

Z przodu i tyłu dolnej części kadłuba 1 wbijamy gwoździki, na których są zawieszone krążki mechanizmu napędowego. Krążek przedni 9 oraz krążek tylny 10 są zrobione z drewna lub z tworzywa sztucznego. Można tutaj zastosować krążki do nastawiania podziałek radiowych lub piasty kółek z zabawek itp. Do gwoździka 11 jest przywiązany odcinek gumki modelarskiej 12. W punkcie 13 do gumki przywiązujemy mocną nitkę 14. Nitka 14 jest założona na krążkach JO 1 9, a jej koniec jest przywiązany (i przyklejony) do osi 4.

Pokręcając palcem koło łopatkowe, nawijamy nitkę 14 na oś 4, co powoduje rozciąganie gumki 12. Po wstawieniu modelu do wody zwalniamy koło łopatkowe. Obracające się koła łopatkowe napędzają statek. Ten „gumowy” silnik można ulepszyć przez zastosowanie większej liczby krążków (np. cztery krążki parami, jeden na drugim), co umożliwi zastosowanie dłuższej gumki napędzającej oś kół łopatkowych.

Górną część kadłuba 15 wytniemy z brystolu według szablonu na rysunku. Części kartonowe sklejamy klejem wodoodpornym. Z kartonu sklejamy nadbudówkę 16 i komin 17. Górna część kadłuba 15, zrobiona w kształcie otwartego u dołu pudełka, jest wstawiona pomiędzy gwoździki wbite pionowo w dolną część kadłuba 1. Części zrobione z kartonu zabezpieczymy przed działaniem wody przez pomalowanie bezbarwnym lakierem nitro. Przed powleczeniem kartonu lakierem, należy na górnej części kadłuba namalować okna kabin, okucia, balustrady i części statku, na wzór tych elementów ze statków z dziewiętnastego wieku.

19. MAGNETYCZNY SAMOCHODZIK

Czy można Jeździć samochodem bez silnika? Samochodzik-zabawka, którego budowę demonstrowałem w telewizyjnym programie „ZRÓB TO SAM", jest uruchamiany przesuwającym się pod „jezdnią” magnesem trwałym. Taki magnes trwały możemy nabyć w sklepach „1001 drobiazgów". Jest to magnes zamka magnetycznego — zatrzasku przeznaczonego do drzwiczek w szafkach. Magnes trwały wyjmujemy z obudowy z tworzywa sztucznego i cęgami przecinamy go na połowę. Jedną połowę przyklejamy pod podwoziem miniaturowego samochodzika, a drugą połowę magnesu będziemy przesuwać pod kartonową jezdnią.

Z listewek drewnianych (o przekroju: szerokość 30 mm i grubość 15 mm) zbijamy i sklejamy prostokątną ramkę 1 (rys. 54a). Zewnętrzne wymiary ramki — np. 420X X480 mm.

W narożnikach ramki 1, od strony dolnej, przyklejamy nóżki — klocki 2 (rys. 54b) o wysokości 18 mm.

Po przewierceniu otworu, w tylnej listewce ramki w punkcie 3 należy osadzić śrubę 4 (rys. 54b). Na tej śrubie, pod listewką Jest zawieszony mechanizm 5 sterujący magnesem 6. Następnie całą ramkę oklejamy cienkim kartonem lub brystolcm (Ja), nawijając brystol na boczne krawędzie listewek.

Na „jezdni” można w środkowej części narysować trawnik, a obok ustawić np. garaż J wygięty z tekturki. Uchwyt 11 służy do przesuwania magnesu pod jezdnią, co powoduje jazdę modelu samochodu 8. Sterowanie samochodzikiem jest bardzo zabawne i po opanowaniu techniki jazdy można nawet na „wstecznym biegu” wjeżdżać do garażu.

Samochodzik 8 powinien być możliwie mały i lekki. Najlepiej do tego celu nadaje się model starego samochodu z tworzywa sztucznego o długości około 50 mm. (Samochodziki takie można nabyć w Składnicach Harcerskich lub w kioskach „Ruchu").

48