155
Elementarne wprowadzenie do techniki sieci neuronowych
Rys. 8.20. Początkowy etap uczenia sieci
Dalsze uczenie prowadzi jednak do kolejnych rozczarowań. Mnożą się kary za nadmierną ufność i przesadny entuzjazm, na co sieć reaguje wycofując się w kierunku coraz bardziej nieufnego stosunku do podstępnego świata. Widać, jak po drugim etapie uczenia z początkowego entuzjazmu do wszystkich i wszystkiego pozostaje tylko lekkie zamiłowanie do cichych słonecznych zakątków (mała plamka żółtego koloru rys. 8.21),
Rys. 8.21. Kolejny etap uczenia
ale po kolejnym etapie uczenia sieć popada w totalną negację - absolutnie nic jej się nie podoba. Taki stan absolutnego załamania i zniechęcenia jest bardzo typowy dla większości znanych eksperymentów z uczeniem sieci neuronowej i poprzedza zwykle próbę konstrukcji pozytywnego obrazu wymaganej przez nauczyciela wiedzy (rys. 8.22).
Rys. 8.22. Kryzys totalnej negacji w procesie uczenia sieci Taką próbę obserwujemy na rysunku 8.23 pokazującym czwarty krok procesu uczenia - wystarcza kilka pokazanych przez nauczyciela przykładów sytuacji, na które sieć powinna reagować pozytywnie - a pojawia się kolejna faza optymizmu i entuzjazmu, wyrażająca się aprobatą dla prawie wszystkich środowisk z wyjątkiem takich, które są bardzo głośne, w szczególności gdy są dość przeciętnie oświetlone. Całkowita ciemność albo jaskrawe światło zwiększają tolerancję na hałas.