— przy montażu budynków mieszkalnych w brygadzie montażowej mogą zna leźć się również:
• monter instalacji elektrycznych,
• monter instalacji sanitamo-grzewczych;
— skład zespołu łączeniowego przy wznoszeniu budynków mieszkalnych to na ogół:
• betoniarz,
• spawacz.
Skład poszczególnych zespołów przy montażu obiektów budownictwa przemysłowego jest znacznie bardziej urozmaicony i w dużym stopniu uzależniony od masy i wielkości elementów. W skrajnym przypadku zespół może się składać z 10 osób (nie wliczając zespołu łączeniowego).
Zadania brygady montażowej:
— wybranie i przygotowanie elementu do montażu,
— podwieszenie elementu na haku maszyny montażowej,
— przygotowanie miejsca montażu elementu,
— ustawienie elementu, jego rektyfikacja i prowizoryczne zamocowanie,
— wykonanie trwałych połączeń elementów, a więc:
• dozbrojenie i pospawanie elementów stalowych,
• ułożenie wymaganych warstw izolacyjnych,
• zadeskowanie szczelin i otworów,
• ułożenie mieszanki betonowej (lub zaprawy), odpowiednie jej zagęsz czenie i wykończenie widocznej powierzchni.
Brygada montażowa pracuje w dwóch grupach. Pierwszą grupę montażystów (praca na składowisku prefabrykatów) stanowią linowi (hakowi).
Zadania linowych:
— odnalezienie na składowisku potrzebnego elementu,
— sprawdzenie stanu elementu,
— sprawdzenie stanu marek, okuć otworów i ewentualne oczyszczenie ich z betonu,
— zaznaczenie na elemencie punktów charakterystycznych (np. przebiegu osi),
— zaczepienie lin kierunkowych do sterowania elementem w czasie podnoszenia,
— dobranie odpowiedniego zawiesia,
— połączenie zawiesia z hakiem maszyny montażowej,
— połączenie zawiesia z elementem,
— sygnał do próbnego podniesienia elementu,
— przeprowadzenie próbnego podnoszenia, tj. obserwowanie zachowania się elementu i zawiesia w czasie pierwszej fazy jego unoszenia (jeśli faza ta przebiega niewłaściwie - linowy daje sygnał operatorowi do przerwania podnoszenia i opuszczenia elementu).
Grupa druga brygady montażowej (praca na montowanej konstrukcji) składa się z dwóch zespołów:
- montażowego,
- łączeniowego.
Zadania zespołu montażowego:
- wyznaczenie miejsca montażu każdego elementu,
- wyznaczenie punktów kontrolnych i kierunkowych,
- przygotowanie miejsca oparcia elementu (oczyszczenie, zmoczenie, rozłożenie zaprawy itp.),
- przygotowanie sprzętu do prowizorycznego zamocowania i rektyfikacji,
- przygotowanie drabinek pomostów i rusztowań,
- przejęcie elementu,
- naprowadzenie elementu według znaczników i instrumentów na właściwą pozycję,
- założenie stężeń, uchwytów i odciągów itp.,
- prowizoryczne zamocowanie i rektyfikacja elementu,
- dokładna rektyfikacja elementu,
- odczepienie elementu od zawiesia,
- podanie sygnału do odjazdu maszyny montażowej.
Zadania zespołu łączeniowego:
- wykonanie połączeń zgodnie z projektem konstrukcyjnym obiektu.
W zależności od organizacji na budowie, praca zespołu łączeniowego może postępować bezpośrednio za zespołem montażowym, bądź w innym terminie.
Opis właściwej koncepcji montażu realizowanego obiektu, jak już wcześniej wspomniano, jest działaniem odpowiedzialnym. Stanowi istotny dokument, który w przypadku zaistnienia jakichkolwiek konfliktów (zwłaszcza wypadku w trakcie robót montażowych), pełni niezwykle ważną rolę przy ich rozstrzyganiu.
Część opisową projektu robót montażowych zamykają wymagania, dotyczące bezpiecznego montażu, m.in. w zakresie:
- odpowiedniego usytuowania maszyn w stosunku do montowanego budynku, zapewniającego bezpieczeństwo pracy ludzi, obiektów, zagospodarowania placu budowy oraz montowanej konstrukcji,
- właściwego skoordynowania ciężarów montażowych przenoszonych ładunków z parametrami roboczymi maszyn i urządzeń montażowych,
- zapewnienia stateczności montowanych prefabrykatów i całego obiektu w poszczególnych fazach montażu poprzez odpowiednie zsynchronizowanie wszystkich robót montażowych oraz innych działań, wykonywanych łącznie z montażem,
- przyjęcia właściwej kolejności realizacji robót, zapewniającej sztywność przestrzenną obiektu, ze szczególnym uwzględnieniem działania wiatru,
- warunków rozpoczęcia montażu wyższych kondygnacji budynku dopiero po uzyskaniu wymaganej wytrzymałości wieńców, złączy i innych elementów, zapewniających dostateczną nośność oraz sztywność poprzedniej kondygnacji.
129