img024 (43)

«7

«7

•Stroiła 2 zri'

^^i^ńóśÓ^rpai^‘^r

Przed rozpoczęciem ćwiczeń należy sprawdzić, czy kran KD1 jest zamknięty, a następnie włączyć pompą próżniową by się rozgrzała.

Równocześnie trzeba nastawić termostat na najniższą temperaturę pomiaru i włączyć go /termometr kontaktowy w termostacie można ustawić jedynie orientacyjnie - temperaturę cieczy można odczytać tylko przy pomocy drugiego termometru - posługując się jego wskazaniami można dopiero ustawić dokładnie termostat./.

Do dokładnie oczyszczonego i suchego izoteniskopu wlać pipetą okołó?^ cm badanej cieczy. Nasmarować prawidłowo szlify w izoteniskopie, nałożyć korek i założyć izoteniskop na chłodnicę.

Gdy już ustali się temperatura cieczy w termostacie kran KD3 ustawić w takim położeniu, by zamknięty był dostęp powietrza /przez kapilarę K2/.

Otworzyć kam KD1 a następnie kran KD2. Po takim nagłym wyciągnięciu próżni ciecz w izoteniskopie zaczyna wrzeć, a część jej jest przerzucona wyżej.

Zamknąć kran KD2 i przez kilkanaście sekund wyciągać próżnię przez kapilarę KI, po czym zamknąć kran KD1. Ostrożnie otwierając kran KD3 powoli dopuszczać powietrze przez kapilarę K2 utrzymując słup cieczy wewnątrz U-rurki izoteniskopu. Poziom cieczy w obu częściach rurki musi być jednakowy.

W razie potrzeby otworzyć kran KD1 /KD2 zamknięty/ i ostrożnie operując kranem wyciągnąć nadmiar wpuszczonego powietrza. Nie wolno jednak dopuścić do tego by do głównej części izoteniskopu dostało przez U-rurkę się powietrze.

Gdyby tak się stało, należy ponownie odparować układ cieczy: krany KD1 i KD2 otwarte. Gdy poziom cieczy w U-rurce izofemskopunistalr się i nie będzie ulegał zmianie w ciągu pół minuty - odczytać ciśnienie na manometrze.

Następnie odgazować układ i powtórzyć pomiar. Czynności te powtarzać dotąd, dopóki nie otrzyma się co najmniej dwóch kolejnych wyników nie różniących się bardziej niż o 5 %.

W analogiczny sposób wykonać pomiary w wyższych temperaturach.

W razie potrzeby uzupełnić ciecz w izoteniskopie.

Przed ściągnięciem izoteniskopu układ należy zapowietrzyć poprzez kapilarę K2 odpowiednio ustawiając kran KD3.

5. Opracowanie wyników.

Wyniki pomiarów należy nanieść na wykresy p = f (T) oraz In p = f (1/T).

W sprawozdaniach cząstkowych należy wyliczyć AH parowania posługując się wykresem drugim.

W sprawozdaniu końcowym należy wyliczyć AH przy pomocy regresji prostoliniowej, obliczanie wartości testu Studenta i obszaru ufności dla AH.

2003.04.09

http: //www. chemi a. pk. edu: pl/~zchf/i n str/prjpary. html;