Podczas czytania tej książki ustawicznie byłeś odsyłany do programów w języku QBASIC, stanowiących “poligon doświadczalny”, na którym mogłeś sam zdobywać najcenniejszą (bo praktyczną!) wiedzę o sieciach neuronowych - powtarzając na swoim komputerze opisywane w książce doświadczenia, modyfikując te doświadczenia i wykonując dalsze eksperymenty według własnych pomysłów. Programy, które do tego celu służą, masz zgromadzone na załączonej do książki dyskietce. Gdy obejrzysz spis plików na tej dyskietce zauważysz, że są tam cztery katalogi:
• BIAŁE
• CZARNE
• INNE
• ZAPASOWE
Ilustracje, które znajdowałeś na kartach książki powstawały przy użyciu programów z katalogu BIAŁE. Chodzi o białe tło wszystkich rysunków - tak wygodniej było je drukować. Korzystając zatem z programów zawartych w tym katalogu będziesz mógł uzyskiwać na ekranie swojego komputera dokładnie tak samo wyglądające obrazy, jak ilustracje w książce.
Długie wpatrywanie się w biały ekran nie jest ani przyjemne, ani szczególnie zdrowe (przy biało świecącym ekranie monitor wydziela większą ilość szkodliwego promieniowania rentgenowskiego). Dlatego w katalogu CZARNE znajdziesz te same programy, ale lepiej dostosowane do oglądania na ekranie, czyli w postaci kolorowych liter i rysunków na aksamitnie czarnym tle. Tak się z nimi pracuje przyjemniej (przynajmniej ja tak sądzę...) i zdrowiej (tego jestem całkiem pewny!). Oczywiście niektóre elementy rysunków w wersji “czarnej” mogą być innego koloru, niż w wersji “białej”. Wynika to z faktu, że na czarnym tle wyraźnie widoczne są pewne kolory (na przykład żółty), których nie bardzo można użyć na tle białym. Mam nadzieję, że nie przeszkodzi Ci to w swobodnym korzystaniu także z programów w tej wersji kolorystycznej.
Prawdę powiedziawszy wszystkie programy najpierw powstały właśnie w takiej “czarnej” postaci, a dopiero potem były przerabiane na wersję białą dla potrzeb drukowania książki. Dlatego programy w wersji “czarnej” mogą