IMG35

ku, może nawet większego od innych. Nie wolno zaprzestać wysiłku . W jego osobie mamy i świadomość swojego stanu, i samostanowienie. To za sprawą upodmiotowienia uruchomiono mechanizm autorewalidacji. Siła „instynktu życia” z przypadłością i mimo niej jest wyznacznikiem sukcesów Tadeusza.

Jedno z zadań pedagogiki specjalnej to przygotowanie osoby niepełnosprawnej do życia w społeczeństwie, a więc na miarę sił podejmowanie różnych odpowiedzialności. Podejmowanie zadań w zamieniających się warunkach życia społecznego.

Przemiany niosą ze sobą wzrost czynników osobo twórczych, dła osób z odchyleniami od normy również.

W pedagogice, wśród podstawowych grup czynników rozwoju człowieka, wymienia się:

-    zadatki wrodzone,

-    wychowanie,

-    własną aktywność.

Mamy więc podkreślenie znaczenia indywidualności i kreatywności. W odniesieniu do osób niepełnosprawnych ma to również miejsce. Idzie tu

“ M. Grzegorzewska - Pedagogika specjalna. Warszawa 1964, s. 88-92. M. Grzegorzewska - Wybór pism. Warszawa 1964, s. 349,