*4, 4i0 ''A**łU* Ml#
AHt$ I^AWH^/My H*4*w Zolnu*/, IV.h*f*y
tUWj^a i ęahąit «HwiVMKvy4l
'’* WlÓ atezwylrlisśri i»<^iv«(r/w iMiwu (Smk*'ja są /jmm a/ąśsią v*ww«nir«» d/i*inu*y tf mu sposób Zrf/imWj'/ jjttf J *V<V1 KU"/-
*Męr, iM w»m 4ft plantów w/ i»/niów wk/a * Wie* mlr.de/yf<K 0Hp wtek/swyidt Muw» łwdzjej, kry-Fy*Zóy ł śmWwsleisMy /łM#/. dyJałnuiy pokazywany \fi&t mtngyk#uW,m MUM*Z* w pfŚSte f'/i4/lll(\M| tUM /'trfhi&fany ffiuy j0f świadomych ^wbtemky utujiKi
M4>tiff4>/Voł'ii«» Ol wtyff, pfćs#&y fśwlbtli/jtffl Kazimierza sd/ą Ątt zmiany |*gs» percepcji j w konsekwencji
rV.ć»'tte /4,*i Jniilr. ftfa& \tt\Ad\ W Wl/anjOku dZł6dzićfcW3 kultury ZydoWikMj, (KAlij wyFi^M stają Mf MtnmiMt MA* Składniki
Wykorzystanie dziedzictwa kulturowy) było istotnym pn ice&n /ćwiuli/^-ji Funkcjonuje ono
jgko składnik, inspiracja oraz tło nowy eh produktów miejskich (np. §UAf>wi^ mAlswnktt otoczenie kł-wiarmanych ug/ndków). Utworzono nowo instytucje kidtucalne odn^ząt^* się do judaistycznego dziedzictwa dzielnicy (np Centrum Kultury Żydowskiej), powiązań Krakowa z innymi miastami (Dom Norymberski) oraz btjga* (wam dziedzictwa przemysłowego Kazimierza (Muzeum Inżynierii Mińskiej). W procesie rewitalizacji spuścizna kultury żydowskiej została zaakceptowana i przyjęta przez nowych, w przeważającej mierze nieży-dowskich dziedziców Przestała być dziedzictwem niechcianym (JmonnHt HerUage), stała się bardzo ważnym aspektem jej postrzegania oraz podstawowym elementem opartej na niej otarty rozrywkowo-gastronomicznej. Ulegając w ten sposób daleko posuniętej komodyfikacji. M»*U na kulturę żydowską zaistniała na Kazimierzu, pudtduue jak w innych miejscach w Imropie. Podobne ią tez problemy Z osiągnięciem równowagi pomiędzy chęcią stworzenia miłego i estetycznego otoczenia a zachowaniem autentyczności i charakteru miejsca. Postępują estety zacja Kazimierza oraz nowe realizacje architektoniczne mogą zniszczy* to. co stanowi o jego