IMGQ29

M hhmhhhhhhmm

O tyjgi 'I

na składny

pm są okres_0%

wliczyć

ĆWICZENIE 3

‘Cielenia). p_ier%^ pomiędzy a oznacza, ż_e

pierścieni i jedna podwoja^ L 8,5 roku

w po rogach

\ podobne do wymienia po stanie uzębienia (f* 'lniej sze ich ścieranie af*¹ ij paszy, nieprawidłowe? zo słabo widoczne pi®*

iratów szczęki i żu^c^

>aratów żuchwy > ^roS“

METODY IDENTYFIKACJI I ZNAKOWANIA ZWIERZĄT GOSPODARSKICH

Identyfikacja (rozpoznanie) zwierzęcia może odbywać się na podstawie jego cech osobniczych lub znaków specjalnie naniesionych bezpośrednio na ciało albo zawieszonych na ciele zwierzęcia. Prawidłowe rozpoznanie zwierzęcia, szczególnie w dużym stadzie, jest podstawowym warunkiem prowadzenia pracy hodowlanej, a więc oceny wartości użytkowej i genetycznej, selekcji, doboru par do rozpłodu, ale też racjonalnego żywienia, pielęgnacji i leczenia. Rozpoznanie zwierząt na podstawie ich cech osobniczych może być przeprowadzone wówczas, gdy występuje wśród nich duże zróżnicowanie w zakresie jakiejś cechy powodujące, że każde zwierzę różni się od drugiego. Do takich cech należą: umasz-czenie, grupy krwi, DNA, odcisk śluzawicy. W praktyce najczęściej wykorzystuje się zróżnicowanie umaszczenia koni i bydła, zamieszczając w dokumentach:

•    opis umaszczenia, odmian i dodatkowych cech umaszczenia (graficzny i słowny);

•    fotografię zwierzęcia;

•    sylwetki bydła łaciatego.

Niezależnie od tych metod zwierzęta wszystkich gatunków są odpowiednio znakowane. Rozpoznawanie większości gatunków zwierząt opiera się na różnych metodach znakowania. Różnią się one sposobem i miejscem umieszczania znaków na zwierzęciu oraz ich wielkością i trwałością.

Do metod znakowania zwierząt gospodarskich zalicza się:

•    wypalanie numeru lub znaku (piętna) na skórze zwierzęcia (u koni i bydła) oraz na rogach lub racicach (u bydła);

•    wymrażanie numeru (u bydła ciemno umaszczonego i łaciatego);

•    tatuowanie numeru na małżowinach usznych owiec, kóz, świń, królików, zwierząt futerkowych; tatuowanie można też wykonać na innych częściach ciała;

•    nacinanie (karbowanie) małżowin usznych (było stosowane u świń ciemno umaszczo-nych);

•    zawieszanie znaczków rozpoznawczych:

- na małżowinach usznych bydła, owiec, kóz, świń (kolczyki z tworzyw sztucznych lub metalu);

27