Jest wiele wystandaryzowanych testów pozwalających na ocenę percepcji wzrokowej, które dają możliwość odniesienia do norm wieku i przeanalizowania natury percepcyjnych deficytów dziecka (czy jest to deficyt wzrokowej percepcji figury i tła, integracji wzrokowo-ruchowej itd.).
Obserwacja Kliniczna, jedno z ważnych narzędzi diagnostycznych metody SI, zawiera między innymi próby sprawdzające występowanie u dziecka przetrwałych elementów pierwotnych odruchów, tj. odruchu tonicznego szyjnego, a także funkcji przedsionkowo-ocznych, co pomaga w ocenie integracji sensorycznej percepcji wzrokowej dziecka. Sposób przeprowadzania tych prób musi być zademonstrowany z udziałem dzieci w różnym wieku, ujawniającym różny stopień dysfunkcji i nie można ich dobrze poznać oraz zrozumieć przez samo przeczytanie ich opisu. Nauczyć się ich można tylko podczas odpowiednich kursów.
Dlaczego pierwotne odruchy są tak ważne dla rozwoju percepcji wzrokowej? William DeMyer, neurolog, stwierdził, że: „odruch toniczny szyjny leży u podstaw rozwoju koordynacji wzrokowo-ruchowej”. Normalnie odruch ten występuje u każdego dziecka w pierwszych kilku miesiącach życia. Następnie jest asymilowany przez dojrzewający ośrodkowy układ nerwowy. Przetrwanie tego odruchu poza wiek wczesnoniemowlęcy przeszkadza w rozwoju koordynacji wzrokowo-ruchowej.
Widzenie składa się z koordynacji obrazu dwóch połówek pól wzrokowych. Jak powszechnie wiadomo, prawa i lewa półkula mózgowa odbierają tylko po połowie impulsów wzrokowych płynących z każdego oka: prawe części pól widzenia każdego z oczu odbierane są przez półkulę lewą, zaś lewe połowy pól widzenia przez półkulę prawą. Dlatego dla optymalnego widzenia niezbędna jest dobra komunikacja i koordynacja pracy obu półkul mózgu. W niektórych przypadkach deficytów integracji sensorycznej w połączeniu między półkulami występuje jakby „przerwa” czy blok. Objawia się to złą integracją obustronną i często występuje równocześnie z trudnościami w uczeniu się. Lustrzane odwracanie liter i cyfr, podczas ich odczytu czy w zapisie, może być właśnie wynikiem niedostatecznej koordynacji obrazów z połówek pól widzenia odbieranych przez różne półkule.
Czytanie wymaga dobrej współpracy między półkulami. U większości ludzi płat skroniowo-potyliczny prawej półkuli mózgowej jest dominującym dla percepcji wzrokowej. Z kolei lewa półkula jest dominująca dla funkcji językowch. Dla dobrej współpracy obu półkul ważne jest, aby nie
76