k.p.k. (»art. 178-181 stosuje się odpowiednio”). O tym, iż tylko sąd uprawniony jest do zwolnienia dziennikarza z obowiązku zachowania tajemnicy w zakresie dokumentów, świadczy dodatkowo treść art. 226 zd. 2 k.p.k., stosowany a contrario.
Bezprawnym w tym stanie faktycznym jest więc zmuszenie dziennikarza do wydania dokumentów działając na podstawie art. 217 k.p.k. i 219 k.p.k., regulujących podstawę wydania i zatrzymania rzeczy, w sytuacji kiedy nie spełnione zostały przesłanki określone w art. 180 k.p.k. i nie ma podstaw do twierdzenia, że mogą one stanowić dowód w sprawie, bez uprzedniego zwolnienia dziennikarzy z tajemnicy. Niedopuszczalne jest więc żądanie ich wydania, ich zatrzymanie lub przeszukanie mające na celu ich wykrycie. Ponadto, wskazać należy, że do dnia dzisiejszego nikomu z redakcji tygodnika „Wprost” nie postawiono w sprawie zarzutów, ani też nie uzyskano stosownego zwolnienia z tajemnicy. Okoliczności te dodatkowo powodują, iż działania Prokuratury były w pełni nieuzasadnione. Tym bardziej, że sam sposób dokonywania czynności, a także fakt, iż początkowo dostarczono do redakcji postanowienie o przeszukaniu, natomiast po wyraźnym sprzeciwie dziennikarzy także postanowienie o żądaniu wydania rzeczy, co jest swoistym novum, budzi dezaprobatę.
Z uwagi na powyższe, wnoszę jak w petitum.
Piotr Kruszyński
Załącznik:
-odpis zażalenia
8