kscan
27

Tablica 7.15. Właściwości magnetyczne jąder niektórych izotopów

Izotop	Liczba spinowa /	Jądrowy moment magnetyczny MlftJ
	1/2	2,79276
^2H	1	0,85738
^3H	1/2	2,9788
^UB	3/2	2,6880
^12C	0	0
^13C	1/2	0,70216
^14N	1	0,40357
16q	0	0
19p	1/2	2,6273
^28Si	0	0
^31o	1/2	1,1305
^32s	0	0
^35C1	3/2	0,82089
127 J	5/2	2,7939

7.6.1.2. Magnetyczny rezonans jądrowy

Wirujące jądra są podobne do małych magnesów i jako takie oddziałują z zewnętrznym polem magnetycznym. W polu magnetycznym następuje, zgodnie z teorią kwantową, przestrzenne kwantowanie spinu jądrowego p, który może przybrać 27 + 1 różnych orientacji względem przyłożonego pola

0    natężeniu 77₀. Każdej z tych orientacji odpowiada określona energia E wyrażona wzorem:

E = m_lyhH₀    (7.73)

w którym m_l jest magnetyczną liczbą kwantową, przyjmującą 27+ 1 różnych wartości [od 7, 7 — 1, 7— 2...do — 7], a 77₀ — natężeniem pola magnetycznego. Różnica energii AE między dwiema sąsiednimi orientacjami spinowymi jest dla danego jądra i określonego natężenia pola magnetycznego stała

1    wynosi:

AE = yhH₀    (7.74)

Proton o liczbie spinowej 7 = 1/2, umieszczony w jednorodnym polu magnetycznym 77₀, może przyjąć dwie orientacje:

•    równoległą do przyłożonego pola, o energii niższej {E₁ < —^x-yh77₀);

•    anty równoległą o energii wyższej (E₂ > ~yh H₀).

Stany energetyczne jądra o liczbie spinowej 7 = 1/2 w stałym polu magnetycznym przedstawiono na rys. 7.53. Jądro ze stanu o energii niższej może przejść do położenia o energii wyższej i odwrotnie. Przejścia takie są możliwe wówczas, gdy do jądra umieszczonego w stałym polu magnetycznym dostar-

134