Tytuł petycji ma schemat: petycja do (np. do prezydenta miasta), petycja o (np. wycofanie naszych wojsk z Iraku, uwolnienie więźniów sumienia), petycja na rzecz (zmiany ustawy).
Najistotniejszym elementem treści petycji są prośby lub żądania kierowane do przedstawicieli władz. Intencją nadawców jest skłonienie oHHtorcy do podjęcia 'pewnych działań, będących w jego gestii, działań, których skutki będą najczęściej korzystne dla nadawców, zgodne z ich poglądami, akceptowalne dla nich jake-F©z: strzygnięcia niebezpośrednio ich dotyczące. Użycie w petycji ęzasownika dyreJc-tywnegósprosimy lub żądamy (domagamy się, oczekujemy) jest kluczowe dla sa-Tnooceny nadawców. Motywacją zastosowania dyrektywy słabej (prośby) jest przeświadczenie o zależności nadawców występujących w roli petentów od dobrej woli decydenta; motywacją zastosowania dyrektywy mocnej (żądania) jest przeświadczenie o równoprawności lub przewadze, wynikającej nie tylko z argumentacji i udokumentowania petycji, ale i liczebności osób popierających petycję.
Petycja nie należy do najbardziej skonwencjonalizowanych gatunków petycyjnych o tak sztywnej formulaturze jak skarga czy podanie. Świadczy o tym kształt językowy: nadawcy podań posługują się odmianą oficjalną języka, wykorzystują szablony językowe proponowane w poradnikach, autorzy petycji zaś coraz częściej sięgają po środki potoczne, np. w petycji do prezydenta domagającej się podjęcia starań o zniesienie wiz do USA: kolejny kopniak w tyłek od Amerykanów, przestańmy być pośmiewiskiem'*6. Tekst petycji nie ma tak ustabilizowanej długości i rygorystycznej formulatury jak podanie.
Petycja jest zazwyczaj uzupełniana tekstami, które mają służyć uszczegółowieniu danych i uzasadnieniu stanowiska nadawców. Ponieważ jedną z zasad lobbingu jest możliwe kompetentne uzasadnianie stanowiska i oczekiwań wobec decydentów, grupy nacisku przygotowują - najczęściej zamawiają u specjalistów - następujące teksty:
zwięzłe, „hasłowe” dokumenty (o objętości jednej lub kilku stron) przedkładane parlamentarzystom i wysokim funkcjonariuszom administracji [...], oraz wielostronicowe ekspertyzy, zawierające możliwe do zweryfikowania zestawienia statystyczne, tabele, wykresy, odwołania do dotychczasowego stanowiska rządu w konkretnej sprawie oraz obowiązujących regulacji w obrębie odpowiednich aktów prawnych - zarówno krajowych, jak i zagranicznych oraz międzynarodowych, np. wspólnotowych, przedkładane ekspertom w komisjach parlamentarnych, doradcom ministrów i urzędnikom niższego szczebla147.
146 www.petycje.pl. Pierwszy przykład to także tytuł umożliwiający odnalezienie petycji.
147 J. Sroka, Lobbing jako strategia promocji interesów grupowych, [w:] A. W. Jabłoński, L. Sobkowiak (red.), Marketing polityczny..., s. 210. Krytyczne uwagi o kulisach przygotowywania tego typu tekstów zob. „Res Publica Nowa”, nr 7, 2000: „Przede wszystkim zwraca uwagę terminologia. O ile w kręgach akademickich mówi się o tekstach, artykułach, referatach, tu pojawiają się raporty i opracowania. To osobny podgatunek twórczości socjologicznej - pośredni między pracą naukową a brykiem dla dyrektorów. Raporty i opracowania powstają w «ccntrach» i «Fundacjach», opłacane nieporównanie szczodrzej niż analogiczne