Charakterystyczne <lla tych Jat były zmiany w zaznaczaniu linii stanu. W przebiegu tych zmian uwidocznione jest dążenie kobiet do wygody oraz wysiłki paryskich domów mód do opanowania znów sytuacji w modzie powojennej poprzez częste zmiany i próby trafienia w upodobania kobiet.
Moda wojenna wprowadziła pasek w miejscu naturalnej talii; jego szerokość wykazywała tendencje do podwyższania stanu. W latach 1919—1921 talię zaznaczano pod gorsem, ale ponieważ sylwetka zmieniała ogólne zarysy i zamiast trójkątnej stawała się owalna - zwężenie stanu było niekorzystne. Zaznaczano go co prawda poprzeczną linią paska, ale był on zupełnie luźny, tak że nie tylko nie zwężał w tym miejscu sylwetki, ale ją nawet poszerzał. Największe poszerzenia ubiorów między biustem i miejscem właściwej talii występowały w 1921 r. Uzyskiwano je poprzez przyszywanie na wysokości gorsu układanych łub kloszowy cli basklnek. Długość ich sięgała do pasa lub do bioder. To charakterystyczne rozluźnianie ubioru w pasie wywołało z kolei linię „beczki”. Linia stanu opadła wówczas : była znaczona w miejscu poprzedniej długości lias-kinki, tak że pasek luźno opierał się na biodrach, tuż poniżej stanu. Po roku 1922 pasek opadł jeszcze niżej na biodra i Zaczaj trochę ściślej przylegać do ciała.
Omawiając modę lat 1915- 1923 — można śmiało powiedzieć, że była cna dalszym ciągiem poszukiwania nowego wyrazu, czego dowodziły szybko po sobie następujące zmiany form. Główną cechą mody tych lat była pewnego rodzaju „lużr.ość". „obwisłość" i fantazyjność. Zwisały luźne bluzki zakładane na wierzch, ich. basklnki i szerokie, luźne paski nie obciskające stanu. Wisiały krótkie i szerokie rękawy, czasem o fantastycznych kształtach, wydłużone od spodu, jak gdyby nawiązujące do gotyckich. Wisiały marszczone spódnice i przyczepione do nich fartuszki, ogony, szale, chusteczki itp. Ta „luźność".
iSl. Beret ..:iir,l>i. rKl-. . Korykauirt -fciorki M. Karruń'X'vj