M 4

94

Andrzej Żem - Mathcad /.O

kombinację klawiszy <Ctrl + F>. Spowoduje to wyświetlenie okna dialogowego Insert Function (patrz rys. 4.39).

4. Obliczenia

95

-----
	sin(90) = 0.394	log(2t) =1.322
		fix) :=log(x) +2 x
		fi; 2) =4.301

Rys. 4.39 Okno dialogowe Insert Function do wstawiania funkcji do dokumentu

W' oknie tymi znajduje się lista Function, na której wyświetlone są w porządku alfabetycznym wszystkie funkcje standardowo dostępne w programie Mathcad. Po najechaniu na do wol ną funkcję (jest ona podświetlona) w polu Description wyświetlany jest krótki opis funkcji, a mianowicie jej działanie oraz warunki jakie musi spełniać argument wybranej funkcji. W celu wstawienia funkcji do dokumentu, należy wybrać z listy funkcję, * następnie kliknąć przycisk |Insert|. Wybrana funkcja zostanie wstawiona do dokumentu w tym miejscu, w którym znajdował się kursor roboczy w momencie wywołania okna dialogowego Insert Function. Funkcję rnozna także wstawić do dokumentu poprzez kliknięcie przycisku [OK], co spo woduje także jednoczesne zamknięcie okna dialogowego Insert Function-Jeśli zostanie kliknięty przycisk [Insert], to mamy możliwość wstawienia jeszcze innej funkcji do dokumentu. Okno dialogowe Insert l-unctio# zamyka się przyciskiem [Canccl] (bez wstawiania funkcji).

Zwracam uwagę, że wstawienie funkcji z wykorzystaniem przycisk® [Insert] umożliwia następnie kliknięcie myszką w obszarze dokutnenW wpisanie np. argumentu wstawionej funkcji, wprowadzenia dowolny ^ zmian i umieszczeniu kursora roboczego w miejscu, w którym ma w wstawiona następna funkcja. Teraz wystarczy kliknąć myszką na dialogowym Insert Function i można wstawiać do dokumentu koifil¹ funkcję. Przykłady zastosowania funkcji standardowych przedstawiofl^e na rysunku 4.40.

Rys. 4.40. Przykłady zastosowania funkcji standardowych UWAGI:

4_t --

J Argument funkcji zawsze należy podawać w nawiasach.

4.5.1. Zmienne zakresowe

Funkcje oprócz obliczeń wartości dla konkretnych argumentów mogą również służyć do obliczenia wartości w pewny m zakresie swego argumentu. W związku z tym funkcje wiążą się ze zmiennymi zakresowymi. Sposoby definiowania zmiennych zakresowych oraz podstawowe informacje o nich zostały przedstawione w rozdziale 3.4. Zmienne te można wykorzystywać do obliczania wartości funkcji (z zadanym krokiem) zarówno dla funkcji standardowych użytkownika, jak też dla funkcji mieszanych. Zwracam w tym miejscu uwagę, że obliczanie wartości funkcji dla zmiennych zakresowych zawsze rozpoczyna się od pierwszej zdefiniowanej wartości, ale niekoniecznie musi się zakończyć na ostatniej zdefiniowanej wartości Siennej zakresowej.Zależy to bowiem od przyjętego kroku obliczeń (patrz T$ział3.4). Przykłady obliczeń wartości funkcji z wykorzystaniem zmien-^rieJ zakresowej x przedstawione są na rysunku 4.41.

ST*) :=2x+ lng>)

o	2713
	7389
ki.693
i m	20 036
1386	FFTTT
1 609

■dl. Obliczenia wartości funkcji z wykorzystaniem zmiennej zakresowej