Miejsce reżysera ___
oj Miejsce odstawcze *? powyżej: Oświetlenia i studio prób dźwiękowych
ok. 1,4 m2/śpiewaka, co najmniej 50 m2 ok. 7 m3/śpiewaka
©
©
Duża scena prób, typowy rzut
Sala prób chóru, typowy rzut
26 |
24 |
23 2C W |
22 | |||||||
25 |
/2 |
_s | ||||||||
26 |
-- |
I 21 n |
21 |
2 |
15 1 | |||||
P-----------1 |
16 Statyści
17 Chór
18 Kapelmistrz
19 Dyrygent
20 Pokoje strojenia instr.
21 Magazyny
22 Warszt. elektro-techn.
23 Garderoby
24 Akumulatornia
25 Dyspozytornia ni
1 Foyer wejściowe
2 Foyer z szatniami
3 Kasa
4 Biuro kasowe
5 Schody do podz. garażu
6 Schody
7 WC dla gości
8 Studio i foyer
9 Studio
10 Stołówka
11 Kuchnia
12 Mag. kuchenny
13 Fosa orkiestry
14 Podscenie
15 Sala prób
© Kondygnacja wejściowa w Teatrze Miejskim w Heilbronn Arch.: Biste i Gerling
Sale prób: W każdym teatrze jest potrzebna co najmniej jedna scena prób odciążająca scenę główną. Np. w małym teatrze na scenie głównej stoją dekoracje do bieżącego repertuaru, a próby odbywają się na scenie prób. Wymiary odpowiadają scenie głównej. Typowy rzut sceny prób teatru tradycyjnego -> ©. W teatrze trójfunkcyjnym i operowym są jeszcze sale prób orkiestry -> (3) chóru -> (2), solistów i baletu. Teatr eksperymentalny również wymaga w zredukowanej formie sal prób dla personelu, warsztatów i magazynów, jeśli teatr jest stale eksploatowany.
Pomieszczenia infrastruktury technicznej: transformatornia, dyspozytornia średniego i niskiego napięcia, akumulatory awaryjne, urządzenia klimatyzacyjne albo wentylacyjne, instalacje wodociągowe (w tym urządzenia zraszające) - zgodnie z lokalnymi warunkami i planem eksploatacji.
Pomieszczenia dodatkowe widowni:
1. Klasyczne włoskie teatry operowe miały tylko ciasne korytarze i schody, nie było w nich właściwego foyer. Imponujący rozmach cechuje natomiast foyer w Wielkiej Operze w Paryżu. Po pożarze teatru w Wiedniu w 1881 r. zaszły głębokie zmiany w kształtowaniu tych pomieszczeń; zaczęto teraz wymagać wyposażenia teatrów w zamknięte ewakuacyjne klatki schodowe dla widzów, oddzielne dla wszystkich balkonów. To wymaganie zachowuje w zasadzie jeszcze moc w. myśl VStattVO.
2. W tradycyjnych teatrach foyer dzieli się na właściwe foyer, restaurację (bufet) i palarnię. Powierzchnia foyer 0,8 - 2,0 m2 widza. Realna jest norma 0,6 - 0,8 m2/widza. Dziś funkcje foyer uległy zmianie i rozszerzeniu o urządzanie wystaw, imprez i regularnych spektakli teatralnych. Przy projektowaniu należy wziąć pod uwagę wysokość pomieszczenia, ukształtowanie ścian, podłogi i sufitu.
Szatnie: Zwykle 4 m na 100 widzów. Dziś niekiedy zamykane skrytki (1 skrytka na 4 widzów). Foyer spełnia także funkcję poczekalni i pomieszczenia rozładowującego zatory widzów, musi mieć zwykłą liczbę urządzeń sanitarnych: 1 WC/100 osób, 1/3 tej liczby dla mężczyzn, 2/3 dla kobiet; co najmniej 1 toaleta damska i 1 męska. Hol wejściowy (przedsionek) mieści kasę dzienną i wieczorową, które powinny być usytuowane naprzeciw siebie.
Usytuowanie i drogi ewakuacyjne: zależnie od lokalnych warunków -» str. 425 © i © VStattVO.
- Reprezentacyjna lokalizacja przy placu miejskim - Usytuowanie w parku lub przy ulicy - Część większego budynku.
skiego napięcia
26 Dyspoz. średniego napięcia
27 Boksy transformatorowe
423