Obraz 0 (46)

U 62

Lepiej zapamiętany niż sen-wizja Daniela jest zaistniały w strefie mroku incydent z napisem na ścianie. Zdarzenie to nastąpiło podczas panowania Belszarucura („Panie, zachowaj księcia”), nazywanego w Biblii Belsazarem, regenta Babilonu, który panował jako następca Nabuchodono-zora około 540 roku prz. Chr. Jak relacjonuje rozdział 5. Księgi Daniela, Belsazar wydał wielki bankiet dla tysiąca swoich dostojników, ucztował i pił wino - scena ta znana jest z kilku babilońskich i asyryjskich wyobrażeń królewskich biesiad (il. 62). Wypiwszy zbyt wiele, rozkazał przynieść złote i srebrne naczynia, które Nabuchodonozor zabrał ze świątyni w Jerozolimie, „aby król i jego dostojnicy, jego żony i jego nałożnice mogli z nich pić. I przyniesiono złote i srebrne naczynia, które zabrano ze świątyni, z domu Bożego w Jcruzalemie; a król i jego dostojnicy, jego żony i jego nałożnice pili 7 nich. Pili wino i wysławiali bogów zc złota, srebra, miedzi, żelaza, drzewa i kamienia”. W czasie tej pogańskiej zabawy i bezczeszczenia świętych przedmiotów ze świątyni Jahwe:

„Nagle

ukazały się palce ręki ludzkiej

i pisały naprzeciw świecznika na wapiennej ścianie pałacu królewskiego.

Król zauważył grzbiet ręki, która pisała”.

Widok ludzkiej ręki unoszącej się w powietrzu bez ramienia i ciała -wyprowadził ludzi z równowagi, a nagłe pojawienie się tej zjawy spotęgo-182

wato przeczucie nadejścia czegoś złego. „Wtedy zmieniła się barwa twarzy króla, a jego myśli zaniepokoiły go. stawy bioder mu się rozluźniły, a kolana zadrżały.” Musiał sobie uświadomić, że profanacja naczyń ze świątyni Jahwe stała się przyczyną złowróżbnego boskiego spotkania, zapowiadającego jakieś nieznane, zgubne konsekwencje.

Krzykiem rozkazał przyprowadzić natychmiast wróżbitów i wieszczków Babilonu. Zwracając się do „mędrców babilońskich” zapowiedział, że ktokolwiek zdoła odczytać widmowe pismo i zinterpretować jego znaczenie, zostanie nagrodzony i wyniesiony do godności trzeciej osoby w królestwie. Nikt jednak nie potrafił zinterpretować wizji ani zrozumieć napisanych słów. „Wtedy król Belsazar przestraszył się wielce, a barwa jego twarzy zmieniła się i dostojnicy jego byli zaniepokojeni.”

Ta scena pełna strachu i rozpaczy zaalarmowała królową. Kiedy przyszła i usłyszała, co się stało, poradziła, żeby się zwrócić do Daniela, mądrego męża, znanego ze zdolności wykładania snów i boskich komunikatów. Posłano więc po Daniela i powiedziano mu o obiecanych nagrodach. Odmaw iając przyjęcia nagród. Daniel zgodził się zinterpretować wizję. Pi-s/ąca ręka już znikła, ale pismo na ścianie pozostało. Potw ierdzając, że zły omen pojawił się na skutek profanacji naczyń świątynnych, które poświęcono Bogu Najwyższemu, Panu nieba, Daniel objaśnił znaczenie pisma:

„Dlatego przez Niego została zesłana ta ręka i został wypisany ten napis.

A oto napis, który został wypisany: mana, mana, tekal u Par sin.

A taki jest wykład tego słowa:

Mana: Bóg policzył dni twojego panowania i doprowadził je do końca.

Tekel: jesteś zważony na w adze i znaleziony lekkim.

U Parsin: twoje królestwo będzie podzielone i oddane Medom i Persom”.

Belsazar dotrzymał obietnicy i rozkazał, aby Daniela obleczono w> purpurę, uhonorowano złotym łańcuchem włożonym na szyję i ogłoszono trzecią osobą w królestwie. Ale „tej samej nocy został zabity Belsazar, król . Iialdąjski, a Dariusz Medyjczyk objął królestwo” (Dan. 5, 30-31). Proroctwo ze strefy mroku spełniło się całkowicie.

183