out 0126

102 Ttoiui jł<b»il*k fuythicztyck

miotu); ponieważ, owe zmienne stany x,y_t które intuicja posiada jako dane doświadczalne, są przyjmowane w całości do syntezy pojęciowej, bez wydzielania nawet ich stosunków do otoczenia, przeto intuicja, mając tu do czynienia z zupełnie dostępnymi dla siebie splotami możliwości, odgrywa znaczną rolę w budowaniu pojęcia, i apcrccpcja, zdeterminowawszy kierunek skojarzeń przez wydzielenie mniejszej grupy z większej, nad syntezą tych zmiennych stanów pracować już nie potrzebuje. Inaczej rzecz się ma z pojęciem „atrybutu”. Tułaj apcrccpcja ma na widoku tylko jedną możliwość; determinując więc ją do syntezy zmiennych stanów, nie ma ze strony danych doświadczalnych nic, co by tę syntezę uskuteczniło. Doświadczenie nasze nic dotyczyło nigdy czystej wlasnoiei („ziclotiego” np.) w takim stopniu, jak miewa do czynienia z pewną rzeczą-W danych, które intuicja dostarcza, ..zielone” jest zawsze wplecione w inne możliwości {natężenia, przestrzennych stosunków), wskutek czego zmienne srany atrybutu (własności) przedstawiają się znowu jako seria współczesnych splotów możliwości „zielone” różnych rozciągłości, różnego natężenia, itd.), nie zaś jako stany (stosunki czasowe) tego samego stałe™, które apcrccpcja już wydzieliła /. otoczenia przez syntetyzowanie różnych współczesności jak to ma miejsce /. pojęciem „przedmiotu”, gdzie syntetyzują się stany już wydzielonego „stałego" — grupy możliwości, rzeczy. Apcrccpcja ma więc znowu tę samą pracę wydzielania „stałego” (jednej możliwości — atrybutu danego) ze współczesności (splotów możliwości) — i stąd ogromna przewaga jej udziału nad udziałem intuicji w pojęciu atrybutu. Kiedy więc w pojęciu przedmiotu syntetyzowanie odbywa się w dwóch kierunkach: stosunków w przestrzeni (współczesności różnych) i stosunków w czasie (stanów), przy czym wydzielone „stale”, jako

grupa możliwości, jest dostępne dla intuicji, i dco ,,* * jego w kierunku syntezy stanów ma znaczenie poty,v*<'

dopełnienia naszego wyobrażenia o tym stałym, • r* nia, którego już .sama intuicja dokonać mo-żc. gdyż.

zowaniem stosunków przestrzennych, wyd/idon- ;•¹ jest dla intuicji całkowicie niedostępne, stany jcg . ,jr'^; nicją inaczej jak tylko jaku stany współczesności, v. l , ono jest zawarte, i determinacja jego w kirr-inku _V|- K stanów ma znaczenie tylko negatywne dla naszego _t. -r

nia; przy czym sama intuicja nic zrobić nic może „stałe” ciągle zatraca się w swych stanach i pot,~.

•    •    .    .    •    •    t • /    .    "    ' i.

apcrcepcyjncgo wydzielenia; synteza zaś m,. .ów , ,

wir występuje. Z tej przewagi apcrccpcji w pojęci i ,

niezgodności natury poszukiwanego „stałego" /. w i doświadczeniem, z intuicją, i ciągłej pracy abstra¹;., •’ jedną możliwość z różnych iplotów, w jakich oua iip

hutu wynika, że atrybuty przedstawiają się :..-unjako, , rzeczywiste, bardzie) subiektywnego pochodzem-. r' przedmioty, jako mające charakter pewnego tylko wu<|,,' • pozoru, któremu obiektywnie, w rzeczywisty: poza ,i ’ leżącej, nic ściśle nic odpowiada, jako sposób p_rZcjav. _it ¹ się czego/, nie wywierający lego nacisku przedmiotu; ¹ jaki wywierają na nas rzeczy. Przedmiotom _7a^ jest, ^ skłonni nadawać znaczenie rzeczywistości poza ui> ^} świadomością istniejącej, wskutek małego względnie ir7 ■* lu, jaki wysiłek subiektywny apcrccpcji w nich przyjmy i ich natury intuicyjnej, z którą narzucają się _Subici:;, •' myślącemu jako jego przeciwstawienie.

Pojęcie przedmiotu jest zatem wydzieleniem j _zdct- r .i-u*