P1000774

,u wicu ic - nn murze słoi murarz. po obu zaś slroiiiu.li wszyscy inni .„■testnicy zabawy.

■ Przebieg zabawy. Każdy z grających siara się przedostać nn drugą stronę budowy. Jednak murarz strzeże jej bardzo czujnie i dlatego chwyta, przez dotknięcie, każdego, kto znajdzie się na zakreślonym pasie. Schwytany zostaje „cegłą", z której murarz stawia na pasie mur, zaczynając z jednego końca, im więcej jest stawianych cegieł, tym prędzej wypełnia się nimi wolna dotąd przestrzeń i tym łatwiej je chwytać. Dlatego murarz nic korzysta z ni-czyjej pomocy. Zabawa kończy się, gdy wszyscy zostaną schwytani. W razie jej powtórzenia murarzem staje się schwytany ostatnio.

Uwaga. Zabawa ta nadaje się tylko na dni cieple i pogodne lub gdy dzieci nie są zmęczone. W dni chłodne, zimne, zwłaszcza jeśli uczestnicy są spoceni, zabawy tej prowadzić nic należy.

43. Kukułka

Liczba uczestników—dowolna.    '^:

Boisko -dowolne, z wyznaczonymi dwoma liniami równoległymi (startu i mety) w odległości 20-30 kroków od siebie.

Przybory - zbędne.

Ustawienie — uczestnicy zabawy ustawiają się w szeregu linii startu, w odstępie kroku od siebie, kładąc swe czapki za sobą na ziemi; za nimi znajduje się kukułka trzymająca szarfę w ręku. ¹

Liczba uczestników - dowolna.

Boisko - dowolne.

Przybory -zbędne.

Ustawienie - grający stoją na obwodzie kola w odstępie 2-3 kroków' od siebie; w środku kola 2 uczestników zabawy.

Przebieg zabawy. Jeden z. będących w środku kola łapie drugiego, który przed i5^3icieka. Może on uchronić się przed schwytaniem, jeśli stanic przed kimś ipt obwodzie kola, zmuszając go tym do kontynuowania ucieczki, (idy uciekający zostanie schwytany przez chwytającego przedtem, nim zdąży stanąć, wówczas zmieniają się ich role.

Od nt i u n a. Ustawienie i przebieg podobny, z tą różnicą, że równocześnie odbywa się gonitwa dwu lub trzech par. Odmiana ta jest bardziej intensywna, gdy zmiany są częstsze.

Uwaga. Zabawa jest interesująca wówczas, gdy zmiany są częste, dlatego leż należy ograniczyć pole ucieczki oraz czas gonitwy. Uciekający powinni stawać ciągle przed innymi.

45. Kto prędzej dokoła

Liczba uczestników - dowolna, parzysta.

U o i s k o - dowolne.

Przybory - zbędne.

Ustawienie - uczestników dzielimy na dwa równe zespoły, z których jeden staje na jednej, drugi zaś na drugiej połowie lego samego kola; zespoły odliczają kolejno w dwócIC^irzeeiwnyelt kierunkach, w ten sposób każdy otrzymuje od-powiedni numer.

O

B S

o;

/ 1

©

2\

Q

iw /

\

\

)¹\

Przebieg gry. Wy wołane numery wybiegają ze swych miejsc

i „I l i.,;, nrwt triiiliilf Irnlii Hn ma.

l«Ox

\>o

I

• ¹/

/

ls/

1

Przebieg zabawy. Kukułka, chodząc wzdłuż szeregu, musi zakukać trzykrotnie w pewnych odstępach czasu. Równocześnie stara się w sposób niewidoczny podłożyć szarfę pod jedną z czapek. Ładen z grających nic może odwracać się do tyłu i podpatrywać ruchów kukułki. Gdy zakuka ona po raz. trzeci, co oznacza, że szarfo została już podłożona, wówczas wszyscy odwracają się, podnoszą swe czapki i uciekają z nimi na limę indy. Ten, kto znajdzie szarfę, udaje się za innymi w pogoń, uderzając nią dopędzn-nych. Jeżeli nikogo nie uda mu się dotknąć szarfą, przy powtórzeniu zabawy zostaje kukułką.

Uwaga. Jeśli szereg jest zbyt długi, można wprowadzić do zabawy kilka kukułek łub też przeprowadzić zabawę w kilku szeregach, ustawionych w różnych miejscach.