0338

VI. 15. 16.

ZIEMOMYSŁ; JUDYTA.

321

dat z życia Ziemomysła Konradowica; po usunięciu zaś wątpliwości, jaką nastręczał, odpada też wszelki powód do identyfikowania Ziemomysła, jak to czyni Kozłowski¹), z innym synem Konrada, Mieszkiem (VI. 17.).

Po raz ostatni świadkuje Ziemomysł na dokumencie ojca z 19 stycznia 1241 r.²); już zaś dyplo-matem z 15 lipca 1242 r.³) czyni Konrad pobożną fundacyą ob remedium et redempcionem anime carissimi filii nostri Zemomilli. Zmarł tedy Ziemomysł bądź r. 1241, bądź też w pierwszej połowie r. 1242. Ponieważ Ziemomysł pod koniec życia swego świadkuje stale na dokumentach ojca⁴), a nie jest już wymieniony na dokumencie jego z 18 września 1241 r.⁵), pomimo iż powołano tam świadectwo wszystkich trzech starszych jego braci, przeto przypuścić można z największem prawdopodobieństwem, że już w chwili jego wystawienia nie żył. W takim zaś razie data jego śmierci przypadać będzie na czas między 19 stycznia a 17 września 1241 roku.

Wobec tego odpada jako nieuzasadniona data śmierci 1237 r., przyjęta przez Kozłowskiego^{6 7}), oparta zresztą tylko na bezpodstawnem identyfikowaniu Ziemomysła z Mieszkiem Konradowicem. Niemniej też bezza-sadnem jest mniemanie Kętrzyńskiego, jakoby Ziemomysł świadkował jeszcze na dokumencie Bolesława I z 24 czerwca 1247 r.^r); wzmianka tego dokumentu dotyczy bowiem, jak okazaliśmy poprzednio, Ziemowita I (VI. 14).

Zmarł tedy Ziemomysł nie później jak w szesnastym roku życia, i mało jest prawdopodobną rzeczą, aby już wtedy był żonatym. Jakoż w istocie ani o żonie jego, ani tern mniej o potomstwie, nie ma nigdzie w źródłach najmniejszego śladu.

i6. Judyta.

Rocz. Wielk.⁸), a za nim Kron. Wielk.⁹) stwierdzają, że siostra Kazimierza I kujawskiego, a zatem córka Konrada I, zamężną była za Mieszkiem II, księciem raciborsko-opolskim. Chroń. Pol.^{10 11}), toż Chroń, princ. Pol. ⁿ) nadmieniają, że wdowa po Mieszku U raciborskim wyszła później za Henryka III, księcia wrocławskiego, dodając, że była to córka Konrada, księcia kujawskiego. Zonę Henryka III zna też i Geneal. S. Hedw.¹²); i tutaj jest ona wymienioną jako córka Konrada, księcia kujawskiego i mazowieckiego, a zarazem podane jej imię: Judyta. Długosz¹³), który z powyższych źródeł korzystał, łączy trafnie podane przez nich szczegóły w je-dnę całość, nadmieniając, iż Konrad miał córkę Judytę, która wyszła naprzód za Mieszka II opolskiego, a po jego śmierci za Henryka III wrocławskiego.

Stwierdzenie tych wiadomości znajdujemy jeszcze w innych, niezależnych od poprzednich, źródłach. Na Kielichu płockim¹⁴) znajduje się wyryte imię Judyty pośród dzieci Konrada mazowieckiego¹⁵). W dyplomatach wspominaną jest Judyta (Iutta) naprzód jako żona Mieszka II, jako to w dyplomacie z r. 1239 ^lfi), a następnie jako żona Henryka III, w dyplomatach z lat 1252 i 1253 ¹⁷).

W związku z tymi faktami zostaje też wiadomość Rocz. Toruń.¹⁸) pod r. 1238: Obiit dux Hinricus cum Barba. Hic fuit dux Albus Slesie et nepos ducis Mazovie_; qui fratres (Krzyżaków) vocaverat, de quo do-nacio ecclesie Culmensis loąuitur. W zapisce tej są pomieszane różne osoby. Przydomek Albus nosił nie Henryk Brodaty, ale jego wnuk, Henryk III, mąż Judyty. Wiadomość, że to był nepos Konrada, odnosi się zatem nie do Henryka Brodatego, ale do Henryka III; choć i w tym wypadku jeszcze nie jest ona całkiem dokładną, gdyż

41

1

Dzieje Mazow. 65 uw. 3 i tabl. geneal. — 2) Kod. dypl. Mazow. nr. 15. — 3) Kod. dypl. Tyniec, nr. 18. Że

2

dokument ten, uznany przez wydawcę za podrobiony, jest autentycznym, por. Papee, Najstarszy dokum. polski w Rozpr. Akad.

3

Umiej. Wydz. hist.-filoz. XXIII. 269. — 4) T. j. na jedynym znanym dotąd dokumencie Konrada z r. 1240 (Kod. dypl. Pol. II.

4

nr. 27) i pierwszym jego dokumencie z r. 1241 (Kod. dypl. Mazow. nr. 15). — 5) Kod. dypl. Wielk. I. nr. 229. — 6) Dzieje

5

Mazow. tabl. geneal. — 7) Kętrzyński, Trzydzieści dokum. katedr, płock. nr. 5. — 8) Mon. Pol. III. 15. — 9) Ibid. II.

6

567. — 10) Ibid. III. 645. 653. — U) Ibid. III. 494. — 12) Ibid. IV. 648. — 13) Hist. Pol. U. 250. 325. 326. 400. — 14) Stron-

7

czyński, Pomn. Piastów 33. — 15) Jest ono tu nawet powtórzone dwa razy; że jednak nie można stąd wnioskować, jakoby

8

Konrad miat dwie córki tego imienia, okazaliśmy poprzednio str. 268 uw. 26. — 16) Korn, Bresl. Ukdbuch 9. — 17) Tzschop-

9

pe i Stenzel, Ukdensamml. z. Gesch. d. Urspr. d. Stadte in Schlesien nr. 37; Knoblich, Herzog. Anna dod. 10; Griinha-

10

gen, Scbles. Reg. II. 21. — 18) Script. rer. Pruss. III, 58.

11

Balzer, Genealogia Piastów.