zrzucanie liści na zimę całkowite, częściowe (zwykle połączone z ich brunatnieniem) lub zachowywanie przez cały rok zielonej barwy ulistnienia (łusek lub igieł) . Warianty tworzenia różnych żywopłotów można realizować przez dobór odpowiednich roślin żywopłotowych, a asortyment gatunków i odmian jest bardzo duży. Najpopularniejszym gatunkiem w ogrodach i parkach we wszystkich szerokościach geograficznych jest ligustr pospolity dający się prowadzić w każdy sposób i formować w dowolne kształty. Pod tym względem w poszczególnych regionach świata dostrzec można różne upodobania, np. w krajach arabskich ligustr jest formowany w kształt garbów wielbłąda, w Szwecji w trapezy, a w Europie środkowej zwykle w kształty prostokątne szerokie lub wysokie. Ligustr zwyczajny przeznaczony do formowania powinien być sadzony gęsto, tj. 7-9 sztuk na 1 mb planowanego żywopłotu.
Ryc. 26. Proste formy geometryczne nadawane roślinom w wyniku strzyżenia
Najczęstszym rodzajem żywopłotów zakładanych w Polsce są żywopłoty z ligustru pospolitego, rzadziej z ligustru jajolistnego (Ligustrum ovalifolium z odmianą o dwubarwnych liściach). Gatunek ten może niekiedy wymarzać ze względu na wrażliwość na warunki klimatyczne. Toteż najczęściej stosuje się ligustr pospolity. Żywopłot z ligustru pospolitego jest niezawodny, tani, zwarty, dający się formować. Gatunek ten sadzi się jesienią lub wiosną w odległości 30 cm od ogrodzeń. Przed sadzeniem należy dokładnie oczyścić
156