Mirosław Cholewa, Józef Gawroński, Marian Pr*Vhył
Rys. 1.12. Okrężny lokalny ruch wsadu w pobliżu dysz wielkiego pieca oraz koncentracja tlenu i tlenków węgla wzdłuż promienia szybu
Wnętrze wielkiego pieca wykonane jest z cegieł ogniotrwałych, zwykle szamotowych. Dolne części pieca, tzn. trzon, gar i spadki, powinny być odporne na działanie wysokiej temperatury oraz odporne na chemiczne działanie roztopionego żelaza. Trzon oraz wnętrze garu i spadków wykonuje się z drobno zmielonego koksu z dodatkiem smoły pogazowej.
Cegła węglowa po wypaleniu doskonale znosi wysoką temperaturę i jest bardzo odporna na działania żużli. Należy ją jednak chronić przed utleniąjącym działaniem powietrza i gazów. Zewnętrzne ściany wielkiego pieca pokryte są płaszczem stalowym i chłodzone wodą. Wielkie ilości ciepła powstającego w wyniku spalania koksu mogłyby spowodować wzrost temperatury ścian i szybkie ich zużycie. Intensywnego chłodzenia wodą wymagają zwłaszcza te części pieca, w których panuje najwyższa temperatura, a przede wszystkim
spadki. W dolnej części gani znajduje się otwór służący do spuszczania nrtwfa, rndriw wytopu otwór surówkowy jest zalepiony ogniotrwałą gliną. Nieco powyżej znajduje ńę 4np otwór, tzw. źużlówka, służący do spuszczania żużla. W górnej części gara na jego nłimidini znajdują się dysze w ilości od 6-*-12 wprowadzające powietrze.
O |
a |
n ^_£-JL | |
Rys. 1.13. Schemat instalacji wielkopiecowej [wg L Króla] I-fitndjmem, 2- otwór spustowy, 3- okrężnica (rura pierścieniowa), 4- dysze, 5- rynna sasrwpewfts 6- zasobnik urządzenia zasypowego „ ń'urtha'M. 7- przenośnik taśmowy iumrtapyy wsarf, S- budynek urządzeń hydraulicznych. 9- budynek wciągarek sami i rtiTądi zaworów, /O- kolumny szybowe, U• suwnice z przebąarką i sardu22- rymy gardzielowe, 13- wciągarki, 14- pomieszczenie maszynowni wciągarek