Przejście do fazy społeczeństwa informatycznego, w którym prawie nie ma już robotników, stanowi trzeci i ostatni etap zmian zachodzących w paradygmatach ekonomii, dla którego charakterystyczne jest przejście od odnawialnych do nieodnawialnych źródeł energii oraz od biologicznych do mechanicznych źródeł napędu. W ciągu długiej historii człowieka jego przetrwanie zależało przede wszystkim od urodzajności ziemi i zmieniających się pór roku. Słońce, klimat i odziedziczone środowisko naturalne warunkowały każdą gospodarkę na kuli ziemskiej. Tempo działalności gospodarczej zależało od ujarzmienia energii wiatru, wody, siły zwierząt i ludzi.
Kilka wydarzeń u schyłku średniowiecza zapoczątkowało przejście całej gospodarki na napęd mechaniczny. Anglia otworzyła nowe szlaki handlowe, przeżywała wzrost liczby ludności i rozwój miast, zaś gospodarka rynkowa spowodowała wzrost przedsiębiorczości i transportu oraz pierwsze zmiany ekologiczne. Wycinanie ogromnych połaci lasów na potrzeby budowy okrętów dla królewskiej floty, dostarczania potażu i budulca oraz opału dla coraz większej liczby ludności przyśpieszyło kryzys energetyczny w całej Anglii. Brak źródeł energii wymusił przejście do nowego, nie wykorzystanego jeszcze surowca energetycznego, jakim był węgiel. Mniej więcej w tym samym czasie Anglik Thomas Savory wynalazł parową pompę do usuwania wody z kopalni. Połączenie węgla i maszyn do produkcji pary oznaczało początek nowożytnej ery w gospodarce i pierwszy etap długiej podróży w kierunku zastępowania siły ludzkiej napędem mechanicznym.
W czasie pierwszej rewolucji przemysłowej napęd parowy służył do wydobycia rud, do produkcji tekstyliów i wielu innych Wyrobów,
85