- stworzenie możliwości dokonywania zgłoszeń drogą elektroniczną lub, w razie wyboru tradycyjnej formy kontaktu z urzędem, możliwość wydruku formularza z Internetu i wypełnienie go w domu,
■ powiadamianie właściciela lokalu o dokonanym zgłoszeniu przez organ administracji przyjmujący zgłoszenie,
- połączenie zgłoszenia nowego miejsca zamieszkania z wyrejestrowaniem z poprzedniego.
• Z uwagi na to, że skutki prawne wywołuje samo zgłoszenie miejsca zamieszkania, ma ono formę oświadczenia złożonego pod
odpowiedzialnością karną. Wobec domniemania zgodności oświadczenia ze stanem faktycznym nie są wymagane żadne dokumenty potwierdzające tytuł prawny do lokalu czy potwierdzenie przez osobę trzecią (dysponenta lokalem), że osoba dokonująca zgłoszenia faktycznie zamieszkuje pod wskazanym adresem. Biorąc pod uwagę procedurę zgłaszania przez osobę danych do rejestracji miejsca zamieszkania, mogących skutkować wprowadzeniem w błąd organu administracji co do miejsca zamieszkania, przewidziano w omawianym projekcie ustawy możliwość wyrejestrowania osoby z wniosku właściciela lokalu lub z urzędu, po przeprowadzeniu postępowania
administracyjnego. Organy ewidencji ludności będą również prowadziły postępowania administracyjne w sprawach wyrejestrowania osób, które opuściły miejsce zamieszkania.
Komentarz do projektowanej zmiany:
Bardzo ważnym zagadnieniem jest niebezpieczeństwo zgłoszenia do rejestracji podstawowego miejsca zamieszkania lokalu do którego zgłaszający nie ma jakiegokolwiek tytułu prawnego i czyni to bez wiedzy osoby władającej takim lokalem. Przyjęta w art. 28 i 29 projektu ustawy konstrukcja, że po dokonaniu rejestracji organ rejestrujący będzie zawiadamiał osoby, w której władaniu taki lokal się znajduje, jest stanowczo nieadekwatna do możliwych skutków. Treść art. 28 ust 3 projektu ustawy, choć chroni osobę władającą lokalem przed takim niechcianym zarejestrowaniem, to przecież skazuje ją na uciążliwe „korowody zmierzające do przywrócenia stanu zgodnego z prawem (nawiasem mówiąc projekt nie wskazuje
9