Obraz 6

csi czynnie u jsurednictwem obu gałęzi autonomicznego układu ncrwo-*eę.- tofbjenie aktywności nerwu błędnego zwiększa napięcie komórek (rae>tt- ętidkicfe rioialuowanych u soame dróg oddechowych i w konsek-*nvu .mniejsza promień dróg oddechowych Im większa Jest aktywność armu Wędaet© tym większe jot napięcie komórek mięśniowych w ścianie d:.>* fddechtmydi i tym mniejszy jest promień dróg oddechowych, a więc «ńrl*n opór mesprężysty Aktywność nerwu błędnego zależy od fuzy estłu oddechowego. Ze względu na hamujący wpływ neuronów wdechowych iu lądro dwuznaczne (ośrodek nerwu błędnego) w fa/le wdechu aktywność a*™ błędneęa jfX aula Tym samym napięcie komorek mięśniowych w ścia* we dróg oddechowych maleje, zwiększa się promień dróg oddechowy ch i ma-lejeopw oiesprężysiy dróg oddechowych (ryc 4 J). W fazie wydechu natomiast wab, hamujący jądro dwuznaczne, wpływ neuronów wdechowych. Tyra wraim aktywność nerwu błędnego i napięcie komorek mięśniowych zwiększają uę. promień dróg oddechowych maleje, a opór nie* pręży sty - zwiększa dę Wdechowo-wydechoww zmiany aktywności włókien sympatycznych raoptnijących warstwę mięśniową ściany dróg oddechowych oraz wpływ tych włókien na promień dróg oddechowych są odwtotne w porównaniu do nerwu błędnego.

Dropi oddechowa

•    rwi9K*zsn e Środnicy

•    *mn»o|*zeo»o oporu

promwn dróg oddechowych i opór nmpręiyU)

Opór spręzyłlY

Opór spręży*) w układne oddechowym stwarzają zarówno siły rctrukcji pbc IP.i wywołujące tendencję ścian pęcherzyków płucnych do zapadania •ę. jak i sprężystość seun klatki picruowcj Miarą oporu sprężystego w układne oddechowym jest podatność płot i podatność klatki piersiowej Podatno* (C) płat determinuje rozoąghwosc objętościową płuc Określa się ją piko ms*nę objętości ph* (AV) w następstwie zmiuny ciśnienia transpul-•oBiłnego (APi o jednostkę Icisnienie transpulmonalne stanowi różnica poanedzy cnnieniem panującym w pęcherzyku płucnym a ciśnieniem panującym* _wrr.ie uodoptucnnwej) I tak C = AV/AP Podatność płuc mierzoną >du»i addydutua bez zatrzymywania oddychania zarówno w fanc wdechu, uk i lane wydechu nazywam;, podatnością dynamiczną płuc (ryc. 4.4).

R)c. 4.4. Zmiany podatności d>namtk.mcj płuc podcni faxy wdechu Ul i fały wydechu (El .

-

Jak zobrazowano na rycinie 4.4. przyrósł objętości płuc w następstwie zwiększenia ciśnienia trunspulmonalnego o jednostkę, a więc podatność płuc (C). w fazie wdechu ma przebieg nierównomierni Przyczyną niewielkich zmiun objętości płuc na początku wdechu jest to. ze przyrost ciśnienia transpulmonalncgo w tym czasie wykorzystywany jest jedynie na pokonanie oporu mespręzystego w obrębie dróg oddechowych i przesunięcie powietrza z atmosfery w kierunku pęcherzyków płucnych Po pokonaniu oporu nie-spręzystego dróg oddechowych przyrost ciśnienia transpulmonalncgo wykorzystywany jest na rozciągnięcie ścian pęcherzyków płucnych Zwiększenie objętości pęcherzyków płucnych w następstwie przyrostu ciśnienia ironspul-monalncgo jest więc duże Zmiana objętości pęcherzyków płucnych u końcowej fazie wdechu zależy od właściwości elastycznych tkanki płucnej Im bardziej rozciągnięte są ściany pęcherzyków płucnych, tym oporniej przebiega zwiększenie objętości pęcherzyków w miurę postępującego zwiększenia ciśnienia trunspulmonalnego Przebieg krzywej zmian objętości płuc w następstwie przyrostu ciśnienia transpulmonulnego podczas wdechu wskazuje, że z punktu widzenia wentylacji płuc lepszy jest rytm oddechowy głęboki i wolny aniżeli płytki i szybki

Podatność płuc w czasie wydechu jest większa aniżeli podatność płuc w fazie wdechu. W fazie wdechu kierunek zmian objętości pęcherzyków płucnych jest przeciwny niż kierunek sił rctrakcji płuc (wdech wywołuje zwiększenie objętości pęcherzyków płucnych, natomiast siły rctrakcji przeciwstawiają się temu wywołując tendencję pęcherzyków do zmniejszaniu swojej objętości). W fuzie wydechu kierunek zmian objętości pęcherzyków płucnych i kierunek sił rctrakcji są zgodne Siły refrakcji płuc potenepiizują więc wydechowe zmniejszanie objętości pęcherzyków płucnych. Tym samym podczas wydechu zmniejszenie objętości płuc w następstwie zmniejszenia ciśnienia transpulmonulnego. a więc podatność płuc stąjc się większa aniżeli podczas fazy wdechu.

Podatność płuc wynosi 0,23 litra/cm MjO. natomiast podatność całego układu oddechowego - 0.12 litra cm H.-O Można ją stosunkowo łatwo obliczyć na podstawie wzoru:

C - 0.05 FRC

łd:tr C - podatno* płuc, FRC    cryimokio* $ pojemno*: ralcfa|*ca płuc (ilolc powietrza

po/iwUjK'* » układne oddechowym na uc/ycir apokojneyo wydcchul

243