Obraz!7

wymianę CO*, ponieważ przepuszczalność błony pęcherzykowej i włośnic/koncj dla lego gazu jest hard/o duża. Pojemność dyfuzyjna płuc dli CO; jest podobni jak dla tlenu i pomimo łatwości, z jaka CO_; przechodzi z krwi do pęcherzykó»), ponieważ tempo wiązania tlenu / hemoglobiny jest szybsze niż tempo uwalmmit CO. z wodorowęglanów osoczu

W czasie intensywnych wysiłków wydalane jest więcej CO; niz go po»«jjr podczas utleniania substratów energetycznych w tkankach. Część CO_; wydanego przez płuca pochodzi z wodorowęglanów osocza, z których jest aa ..wypierany'* przez mleczan przechodzący z mięśni do krwi Po»iuj#y w wyniku tej reakcji kwas węglowy transportowany przez krew do płuc /ca następnie rozkładany przez enzym anhydra/ę węglanowy na CO. i HO System ten przyczynia się do zachowania równowagi kwasów o-«udo*q Wyrazem zwiększonego wydalania CO. (VCO_;) w stosunku do pobimnu tlenu (VO_:) jest wzrost współczynnika oddechowego (RQ) W czasie wyułkón. podczas których zachodzą procesy beztlenowe w komórkach mjęwsiowych, osiąga on często wartość przewyższającą 1.0. Wysiłkowe zmiany pręm,i. ści dwutlenku węgla we krwi zarówno żylnej. jak i tętniczej są mend kie W czasie ciężkich wysiłków (po przekroczeniu tzw. progu wenty k-cyjncgo. patrz niżej! prężność dwutlenku węgla we krwi tętniczej ohiu/z tą o kilka mm Hg

Wentylacja płuc (V,)

Już pierwszy wdech lub wydech po rozpoczęciu wysiłku jest głębszy i szybuj Tak więc zwiększenie V, następuje praktycznie w tym samym momteoe. w którym mięśnie zaczynają się kurczyć. Pierwsza, bardzo szybka faza ajrocu V, trwa kilka sekund. Po jej zakończeniu następuje wolniejsza faza wzrostu t, łfa/a przejścia) i wreszcie po 4-5 min stabilizacja na poziomie odpowiadają*

mc arjwtka

Hyc. 4.14. Z*kmok amaa »atil«? ,■*« (V,) od oboażnua podc/M *yn&.>* u nU»-ergometrze trwających 8 rem IWa* Inwi ilustruje /muny wentylacji pndo* psfcHt tua cu cykloergotnetrw h« ohciureu

zapotrzebowaniu (ryc. 4.13). W czasie wyników o du/ej intensywności praktycz-me me ma fazy stabilizacji. lecz ciągły wzrost V, (ryc. 4 14) Reakcja uku muępujc podczas wysiłków, przy których zwiększ* się wyraźnie stężenie kwasu mlekowego i zaczynaj* pojaw tac się zakłócenia równowagi kwa sowo-za sadowej (kwaski).

W spoczynku stosunek V, do VO,. wynosi około 20. Przy umiarkowanych i lekkich ttytilkach stosunek ten nic ulega zmianom, co oznacza, że V, rośnie liniowo zc wzrostem VOj. Po przekroczeniu 50-70% VO_:ma\. V, wzrasta jednak gwałtownie, a stosunek jej do VO_; przekracza 30 (ryc. 4.15). Obciążenie. przy którym następuje nieproporcjonalny do pobierania tlenu wzrost wentylacji, nosi nazwę progu wentylacyjnego lub progu hiperwcntylacji. Próg ten pokrywa się na ogól z progiem anuerobowym. zwanym tez progiem mlcczonowym lub progiem mekompensowanej kwasicy.

0    50 100 150 200 250 300

0    50 100 150 200 250 300

W

lyt. 4.15. 7mun> wentylacji płuc |V,|. ttenunku wentyUcp do pub»cnnui tlenu tVi/VOj|. •ydaUmu dwutlenku węgla lVCO.) i wtpotczy miłka oddechowego (RQ) iwtołi wyniku na olUe/gometr*e o obciążeniu wzrastającym co 3 mm o 50 W Strtalką pionową raznocjtono próg «cM)taqrjay.

12

2 1.0

0.8

263