960
M,EJSCO»
o
, yulml tkonssrakcjami kamiennym.
kflu cedi wspólnych. Tworzą układy typu rzędowego, są jednowarstwowe, z grobami ontnuwrapymi wzdłuż linii wschód-zachód. a występujące na nich pnhóalu I t~'ęi*r- wyposażone B broń, ozdoby 1 przedmioty codziennego r*,rnrn*jyi cmentarzyska są natomast formy grobów. Na Mama— przeważają pochówki pod brukami i w obstawach, podczas gdy na Podbau tcrporw n i hni w są groby obatawowe. Przyjmuje się, że najstarszą fanką były gjobjr podbruicowe płaskie, o prostokątnym bruku zewnętrznym. DjjMhipA htmsędbńe aatnczano kamieniami granicznymi. Za najbardziej typowe udiodzi bwkiwaoe z wielkich kamieni, które tworzą rodzaj komory grobowej, monoorf na poziomie humusu pierwotnego. Czynnikiem stabilizującym kon-nwkcjc byty najczęściej małe kamienie, które klinowały przestrzenie między sMsąw denocni ©budów. Kamienie wykorzystywane do budowy grobów m pocfadmia IrdosowcgD i mają zróżnicowane wielkości i kształty Mate-łycfc nr obrąbano, dokonywano wszakże ich selekcji. I tak, do budowy agMar iMMMlKf obudów masowano większe głazy, podczas gdy wewnątrz IRiiwuw wykorzynywano lumieme zdecydowanie mniejszych rozmiarów. a mczcgólnir [bibir H powierzchnie Cryc 15.9, 15.10.). Większo^ tak budo-
wanydi grobowców nu wymiary około 240 cm dłignłri i 90 cm szerokości Przypuszczać można, że na mdoófych obszarach kamieniami wykładano leż nasyp uformowanej ponad grobem mogiły, który niekiedy przybierać też mógł formę wypukłego braku. Interesujący jest. odnotowany na niektórych cmentarzyskach Mazowsza, zwyczaj brakowania powierzchni terenu również w miastach, gdzie nie było grobów. __
Zmarłych chowano w pozycji wyprosmwanefc z n^am. ułaEcnym. w7dkrt korpusu; inne pozycje odnorowywaoo zdecydowanie mtag Na braku, po-
33