P1520557

(rogówka i twardówka), środkowej (naczyniówka) i wewnętrznej (siatkówka). Rysunek 1.12 przedstawia przekrój przez gałkę oczną i jej najważniejsze struktury morfologiczne. Promienie świetlne z łatwością przenikają przez rogówkę, soczewkę i ciało szkliste, wypełniające komorę przednią i środek gałki ocznej. Struktury te są przezroczyste, lecz mają zdolność załamywania światła. Zmiana promienia krzywizny soczewki (akomodacja) przez skurcz ciała rzęsko-

Twardówka

Plamka

Nerw wzrokowy

Ciało rzęskowe Tęczówka

Rogówka

Źrenica

Soczewka

Komora przednia

Siatkówka Naczyniówka

Rys. 1.12. Schemat budowy gałki ocznej. Przekrój przez gałkę oczną, z zaznaczeniem jej najważniejszych struktur morfologicznych (naczyniówkę i ciało rzęskowe oznaczono kolorem niebieskim; siatkówkę - kolorem czerwonym)

w ego, na którym zawieszona jest w gałce ocznej soczewka, umożliwia ogniskowanie obrazu na siatkówce. Ilość światła padającego na siatkówkę reguluje ruchoma przesłona (tęczówka) zmieniająca średnicę otworu (źrenica), przez który przechodzi strumień światła. Pod wpływem intensywnego światła źrenica zwęża się, przy ograniczonym oświetleniu - rozszerza.

Receptory nerwowe znajdujące się w siatkówce oka reagują na kwanty energii świetlnej w zakresie określonej długości fal (od ok. 350 do 750 nm). Receptory tworzą komórki wzrokowe pręcikonośne (u człowieka 120 min w każdym oku) i komórki wzrokowe czopkonośne (6 min). Komórki te dają początek drodze wzrokowej i są to pierwsze neurony tej drogi (rys. 1.13). Łączą się one synapsami z drugimi neuronami, a te - z neuronami zwojowymi (trzecie neurony). Od neuronów trzecich odchodzi już nerw wzrokowy. Na poziomie drugich i trzecich neuronów rozmieszczone są również, poziomo leżące, neurony towarzyszące. W neuronach tych odbywa się analiza, modulacja i przetwarzanie otrzymanych pobudzeń oraz ich zakodowanie. Nerw wzrokowy przenosi zakodowaną informację (częstotliwość impulsów nerwjfc wych) do ośrodków wzrokowych mózgowia.

32