k<?8 w kierunku gardła i przyciskają go do podniebienia miękkiego (faza odruchowa). Następuje odruchowy skurcz mięśni unoszących ku górze podniebienie miękkie, które zamyka część nosową gardła. W dalszym ciągu język przeciskając kęs w stronę gardła, naciska na nagłośnię, co powoduje jej
Rya. 6.4. Porównanie położenia podniebienia miękkiego i nagłośni w czasie oddychania (A) i połykania (3); 1 - jama ustna, 2 - podniebienie miękkie, 3 - nagłośnia, 4 — część krtaniowa gardła, 5 - część nosowa gardła, 6 - krtań, 7 - przełyk; strzałki pokazują drogę powietrza i kęsa pokarmu (wg Akajewskiego, zmodyfikowany)
przesunięcie i zasłonięcie krtani. Krtań unosi się ku górze i przodowi. Droga oddechowa zostaje na krótko zamknięta. Wejście przełyku rozszerza się i przybliża do gardła, a następnie silne skurcze mięśni zwieraczy gardła wypychają kęs do przełyku. Przechodzenie kęsa przez przełyk odbywa się odruchowo przy udziale ruchów perystaltycznych. Nerwowy ośrodek połykania znajduje się w rdzeniu przedłużonym.
Ślina jest produktem komórek gruczołów ślinowych. Wytwarzają one dwa rodzaje śliny; surowiczą - jest to płyn wodnisty i przezroczysty oraz śluzową, która jest gęsta, mętna i ciągliwa. Skład śliny jest następujący: H20 (99-99,5%); składniki organiczne: mucyny, albuminy, immunoglobulina A, aminokwasy, a-amylaza ślinowa (tylko u świni), mocznik (wysokie stężenie w ślinie przeżuwaczy), złuszczone nabłonki, leukocyty; aniony: Cl-, HC03-, HPO^2- kationy: Na+, K+, Ca2+, Mg2+. Zarówno skład, jak i objętość śliny zmieniają się i zależą od gatunku zwierząt, składu i rodzaju pokarmu oraz
1
142 .