P3041004

»< Monoeymetryczne przekroje belek

H i #    ³⁵ P . 66,2 om < 1 ,s rn

P »d |

Smukłość tą obliczono wg wzoru (5.7):    ______

'»¹ ■    - 0.045    0,84

Smukłość >ą zwiększono o 25 %, stąd Xl= 0.84 1.25 = 1.05 Z tabłicy 4.2 przyjęto ęi = 0.672.

5. Nośność rygla

Nośność rygla w środku rozpiętości:

nośność obliczeniową przekroju obliczono wg wzoru (5.70), (5.73): Mn¹ - 0.65 IV, = 0.85 • 116 215 10~³ = 21.2 kNm

Mr>- = W_y 1_d= 18.3 215 10'³ = 3,93 kNm Nośność rygla sprawdzono wg wzoru (5.72):

fe _S1

ę»i Mn, Mfy

Nośność rygla w odległości 2,25 m od podpory.

Przekroje w tym miejscu będą obciążone momentami zginającymi I siłami ścinającymi:

M, « 1,5 3,75 2.25 - 3,75 0,75 = 9,8 kNm My =0.39 kNm

Vy- 0,5 P_y = 1,875 kN

Nośność obliczeniową przekroju obliczono wg wzoru (5.70). p>442uMn    Założono, że w połowie szerokości pasa ceownika

znajdować będzie się otwór na śrubę bakową łączącą płytę warstwową z ryglem. Mimośród obciążenia e_t obliczono wg wzorów (5.74), (5.75), (ryś.5.35):

ys = e- £ ♦    ; z tablic (9) przyjęto:

e= 1.84 cm. f»= 0.75 cm, bt= 6,5 cm,

/,=925 cm⁴, 6=1.05 cm Pozostałe cechy geometryczne:

6=1,05 6.5

ys = 1.84 - 0,525 * Pi &§£ 'W#. = 3.8 cm

fbjyto* 9ntknę%t nowego projekio-uj uf¹"^u pk*— śachu

Vr - 0.58 A l_a 0.58 6.5 0.75 21.5 = 61 kN

Podstawy projektowania konstrukcji metalowych

Mn, na

Nośność rygla:

116 0.215

0.85

11.875 5,21 0.75) ]

[ 61 6.5-1.06 I J^:

21.2 kNm

0,672 212 * 3.93 ° ^0,69 * ^0,1 * ^{0,79 < 1} Nośność rygla będzie zapewniona

Ceowniki projektowane na płatwie obciążone są w dwu płaszczyznach od obdąteri pionowych (ry8.5.37).

5.13.3. Belki monosymetryczne o przekrojach teowych, dwuteowych wzmacnianych

Przykłady belek monoeymetrycznych o przekrojach teowych lub dwuteowych pokazano na rys.5.38. Przekroje proste jak teownild. podwójne kątowniki (tys.5.38a) można dobierać bezpośrednio z tablic (9L znając wartości wymaganego wskaźnika wytrzymałości lub momentu bezwładności.

J.ł_U

Rys.6.38. Przekroje raononymatryc7.no zginane w płauczyłnle aemetrir

Przekrój monosymetryczny dwuteowy (rys.5.38d> projektuje się przez stosowanie metody prób i błędów, przy czym pierwszy przekrój .próbny* można przyjąć jako dwuteownik bisymeiryczny. Przekrój jak na rys.5.38d projektuje się wtedy, gdy pas górny obciążony będzie siłami pionowymi i poziomymi (działąjącymi w płaszczyźnie pasa bardziej rozbudowanego (najczęściej górnego). Przekroje takie stosuje się na tory jezdne o małych rozpiętościach (do 6 m) suwnic o niewielkich udźwigach. Przekroje dwuteowe monosymetryczne jak na rys.fi.38b, c nazywane są również wzmacnianymi. Jeden z pasów kształtownika można wzmacniać piaskownikiem, blachą (rys.5.38b) lub innymi kształtownikami, np. ceownikiem (rys.5.38c). kątownikami Przekroje monosymetryczne projektuje się także przez wzmacnianie pasa lub środnika belek bisyme-trycznych stropów modernizowanych.

stywać przybliżone wzory: * <«>
lub W*-Wi * s w, i	(5.76)

Zmiana technologii produkcji często wymusza wymianę urządzeń technologicznych na stropie, a zatem zmianę obciążeń Jeśli obciążenia niewiele zwiększą się, to w zależności od dostępu do kształtownika wzmacnia się pasy lub środniki. Celem usprawnienia obliczenia wymaganego pola przekroju nakładki wzmacniającą) kształtownik można wykorzy-

m

1

381.3 cm⁴