P4280222 (2)

178 Budynki mało- i średniokubaturowc zc ścianami z innych materiałów

Częściowy współczynnik bezpieczeństwa ustala się w zależności od kategorii kontroli produkcji elementów murowych oraz kategorii wykonania robót na budowie. Rozróżnia się:

—    kategorię A wykonywania robót - kiedy prace wykonuje należycie wyszkolony zespół pod nadzorem majstra murarskiego stosuje się zaprawy produkowane fabrycznie, a jeżeli zaprawy wykonywane są na budowie, kontroluje się dozowanie składników, a także wytrzymałość zaprawy, a jakość robót sprawdza osoba o odpowiednich kwalifikacjach, niezależna od wykonawcy,

—    kategorię B wykonywania robót - kiedy warunki określające kategorię A nic są spełnione: w takim przypadku nadzór nad jakością robót może wykonywać osoba odpowiednio wykwalifikowana, upoważniona przez wykonawcę. Wartości częściowych współczynników bezpieczeństwa dla muru -)_m podano

w tabl. 4.10.

Tablica 4.10

Wartości częściowych współczynników bezpieczeństwa dla muru 7— wg PN-B-03002:1999

Kategoria produkcji		Kategoria wykonania robót
elementów murowych		A	B
1		1.7	2.2
II		2J2 | 2.5

W przypadku gdy pole przekroju elementu konstrukcji murowej jest mniejsze niż 0.30 m², wytrzymałość obliczeniową muru wyznacza się jako iloraz wartości określonej wzorem (4-5) i wartości współczynnika t)ą podanych w tablicy 4.11,

Tablica 4.11

Wartości współczynnika t)Ą wg PN-B-03002:1999

Pole przekroju muru, nr	0,09	0,12	0,20	>0.30 1
m	2.00	1.43	1.25	1.00

4.4.5. Wymiarowanie konstrukcji murowych

Stan graniczny nośności ścian obciążonych głównie pionowo sprawdzać należy z warunku

Nsd < Nfłd    (4-6)

w którym:

Asa - obliczeniowe obciążenie pionowe ściany.

N/u - nośność obliczeniowa ściany.

Sprawdzenie nośności wykonuje się w przekrojach nad i pod stropem oraz w środkowej strefie ściany - z uwzględnieniem parametrów geometrycznych ścian, mimośrodowego działania obciążenia pionowego i właściwości materiałowych muru. W ścianach z otworami należy również sprawdzać nośność uadprozy.

W obliczeniach należy uwzględniać niezamierzony mimośród przypadkowy ć_a=7i/300 (k w mm. wysokości ściany w świetle), lecz nie mniej niż 10 mm. Nośność obliczeniową ściany wyznacza się:

_ w przekroju pod stropem górnej kondygnacji oraz w przekroju nad stropem dolnej kondygnacji N2n.1i zc wzoru

Nm^ — $iAfi    (4-7)

w którym:

i = 1 - dla przekroju pod stropem oraz i = 2 dla przekroju nad stropem.

- współczynnik redukcyjny, zależny od wielkości mimośrodu r„ na którym w rozpatrywanym przekroju działa obliczeniowa siła pionowa Nj oraz od wielkości mimośrodu niezamierzonego e„,

,4 - pole przekroju,

fi - wytrzymałość obliczeniowa muru na ściskanie.

— w środkowej strefie ściany ze wzoru

N_mR4 = Afi    (4-8)

w którym <P_m - współczynnik redukcyjny wyrażający wpływ efektów drugiego rzędu na nośność ściany, zależnie od wielkości mimośrodu początkowego (o — smukłości ściany h_e/j/t, zależności as muru i czasu działania obciążenia.

Wysokość efektywna k_ejf uwzględnia warunki połączenia ściany zc stropem, a także jej usztywnienie ścianami usytuowanymi do niej prostopadle.

Wysokość efektywną ściany oblicza się ze wzoru

Kjj = PhPnh

a którym ph - przyjmuje się wg tablicy 4.12, odpowiednio do sposobu przestrzennego usztywnienia budynku.

Iabia4.12

Wartości współczynników p_A wg PN-B-03002:1999

Rodzaj konstrukcji		Rodzaj stropów
z uwagi na usztywnienie przestrzenne		1 betonu z wieńcami^7 inne żelbetowymi
Konstrukcja usztywniona przestrzennie w sposób eliminujący przesuw poziomy		./ \ii
Konstrukcja bez ścian usztywniających, przy Mym liczba ścian prostopadłych do kierunku działania obciążenia poziomego, przejmujących to obciążenie, wynosi	3 i więcej —	1.25 pO 1 jo rwl
Ściany wolno stojące		2,0