10579 P4280216 (2)

]66 Budynki mało- i średniokubaturowc zc ścianami z innych materiałów

4.3.8. Ściany z elementów silikatowych

Materiały wapienno-piaskowe, zwane inaczej wapienno-krzęmowymi lub silika-towymi, są otrzymywane z mieszaniny piasku kwarcowego w ilości około 90--92%, wapna 5-8% i wody w ilości potrzebnej do uzyskania mieszanki o wilgotnej konsystencji.

Wyroby silikatowe charakteryzują się dobrymi właściwościami fizycznymi i mechanicznymi. Odznaczają się stosunkowo dużą wytrzymałością na ściskanie, dobrą odpornością na działanie mrozu i deszczu, stosunkowo korzystną izolacyjnością akustyczną, dużą zdolnością do akumulacji cieplnej, dobrą przyczepnością do zapraw i betonów, odpornością na grzyby i pleśnie, odpornością na ogień. Są ponadto „czyste" ekologicznie, ponieważ ilość promieniotwórczych izotopów radu. toru i potasu w nich występująca jest niewielka w porównaniu z innymi materiałami.

Od 1993 r. produkowany jest w Polsce silikat barwiony [18]. Spełnia on wszystkie wymagania normowe stawiane cegle wapienno-piaskowej. Jak wynika z badań Laboratorium Badawczo-Wdrożeniowego „Cerprojekt-Cerkam” w Warszawie. również trwałość i niezmienność jego barwy nie budzą zastrzeżeń.

Aktualnie w Polsce są produkowane cegły wapienno-piaskowe pełne oraz bloki drążone (PN-75/B-12003/Az3:1999). Cegła pełna o symbolu INF i bloki o symbolach 2NFD, 3NFD i 6NFD są przeznaczone do wykonywania ścian konstrukcyjnych wewnętrznych i zewnętrznych, ogrodzeń i elementów małej architektury. Bloki BSD-120, BSD-180 i BSD-250 (rys. 4.30) stosuje się do ścian konstrukcyjnych wielowarstwowych z termoizolacją oraz murów nośnych. Do ścian działowych są przeznaczone bloki BD-3. Silikatowe kształtki ścienne, pustaki wentylacyjne i elementy ogrodzeniowe są przedmiotem PN-B-12054:1996, a elementy elewacyjne PN-B-12062:1997. Ponadto produkowane są kształtki ścienne KSS i KSD i bloki wentylacyjne.

Rys. 4.30. Wielkowymiarowe elementy silikatowe wg lit]: a) BSD-180, b) BSD-250

^{w kra}i^ach Europy Zachodniej (Holandia, Belgia, Niemcy, Skandynawia) w budynkach mieszkalnych wznosi się 60-70% ścian (zarówno nośnych, jak i działowych) z cegieł wapienno-piaskowych. Obecnie w Europie cegły te są produkowane w kilkudziesięciu zakładach, m.in. pod nazwą handlową Silka.

Do najważniejszych wad murów z cegły wapienno-piaskowej należą: mała izolacyjność termiczna, duża nasiąkliwość oraz podatność na zakurzenia i korozję biologiczną.

Odpowiednią izolacyjność termiczną w budynkach zapewnia się głównie dzięki stosowaniu materiałów termoizolacyjnych. W rzeczywistości współczynnik pizewodzenia ciepła A materiału konstrukcyjnego ma bardzo niewielki wpływ na termoizolacyjność ściany.

Nasiąkliwość można łatwo wyeliminować dostępnymi na rynku środkami impregnującymi do cegieł wapienno-piaskowych.

Impregnaty na bazie siloksanu penetrują w głąb cegły i uodparniają ją na wpływy atmosferyczne. Ponadto redukują o ok. 95% wodochłonność i chłonność substancji szkodliwych, nic ograniczając dyfuzyjności (zdolności do przenikania pary wodnej). Zaimpregnowana powierzchnia wykazuje znacznie mniejszą tendencję do brudzenia się i łatwo można ją oczyścić.

Z silikatów są wznoszone budynki przemysłowe, użyteczności publicznej, obiekty rolnicze i mieszkalne. Cegły silikatowe służą również do kształtowania różnorodnych elementów architektonicznych i obiektów małej architektury. To powoduje, że istotne znaczenie ma estetyka licowych materiałów silikatowych i dlatego coraz większą rolę spełniają środki do zabezpieczenia ich powierzchni, np. Funcosil w różnych odmianach.

Z bloczków BSD-180 (rys. 4.30) można wykonywać ściany konstrukcyjne w budownictwie indywidualnym i ściany osłonowe do wszelkiego rodzaju obiektów budowlanych. Ściany te wymagają docieplenia.

Przy zastosowaniu płyt ze styropianu lub wełny mineralnej można nawet uzyskać współczynnik izolacyjności termicznej U = 0,29 W/(m’--K).

Ze względu na wymagania norm dotyczących ochrony cieplnej budynków (PN-EN-ISO 6946:1999 i PN-B-0202S:I999) ściany z elementów silikatowych są wykonywane jako warstwowe. Z uwagi na dużą wytrzymałość wyrobów silikatowych pozwala to znacznie ograniczyć grubość ścian.

Zastosowanie warstwy ze styropianu czy wełny mineralnej odpowiedniej grubości może zapewnić wymaganą izolacyjność termiczną. Użycie odpowiednich wyrobów silikatowych, np. cegły licowej, łupanej czy barwionej, pozwala nu uzyskanie nie tylko estetycznej, ale i trwałej elewacji.

Trójwarstwową ścianę silikatową ze szczeliną powietrzną i warstwą termoizolacyjną ze styropianu grubości 80 mm o współczynniku U = 0.35 W/(m-’K) przedstawiono na rys. 4.31.