dzane są silnikami hydraulicznymi zasilanymi z układu hydraulicznego kombajnu.
W kombajnie PK-9R przenośnik mostowy jest bardzo krótki i łączy kombajn z przenośnikiem podwieszonym przeznaczonym do załadunku wozów. W kombajnie AM-50 przenośnik do załadunku wozów podczepiony jest bezpośrednio do podawarki kombajnu.
W odróżnieniu od innych kombajnów radzieckich kombajn GPK jest wyposażony w podawarkę o stosunkowo długim wysięgniku, który — podobnie jak w ładowarkach łapowych — ma możliwość wychylania się na bok od osi maszyny oraz zmiany wysokości położenia wysypu nad spągiem. Tego typu wysięgnik pozwala na ładowanie urobku bezpośrednio do wozów, ale z uwagi na niewielką długość wysięgnika załadunek wymaga częstej wymiany wozów.
Przy odstawie urobku przenośnikami musi istnieć drugi system transportu, wozami albo kolejką podwieszoną (rys. 89) dla dostawy materiałów.
Bardzo często w drążonych chodnikach, w których nie przewiduje się odstawy przenośnikowej, odstawa urobku odbywa się wozami. Podobnie
jak w poprzednio omawianym systemie odstawy, do kombajnu przyczepiany jest przenośnik mostowy podwieszony przesuwnie na szynie mocowanej do odbudowy. Jak pokazano na rys. 90, dla uniknięcia częstej praco-
chłonnej wymiany wozów pod przenośnikiem zmagazynowane są puste wozy przewidziane do odstawy urobku, na drugim torze w wozach tych transportuje się zwykle materiały pomocnicze, obudowę, betonity, siatki itp. Po wyładowaniu materiałów wozy poprzez zwrotnicę kierowane są na tor pod przenośnik, gdzie następuje ich załadowanie. Przesuwanie wozów pod wysypem odbywa się zwykle za pomocą kołowrotu. Efektywność takiego systemu zależy od dobrej organizacji dostawy wozów pustych i odbioru napełnionych.
Bardzo ważnym zagadnieniem przy stosowaniu kombajnów chodnikowych jest zwalczanie zapylenia powstającego podczas urabiania. Zagadnienie to jest ważne tak ze względu na bhp, jak również ze względów eksploatacyjnych. Pył powstający w czasie urabiania jest szkodliwy dla załogi przodku i powoduje konieczność stosowania przez załogę niewygodnych masek przeciwpyłowych, stwarza zagrożenie wybuchu pyłu węglowego oraz przez utrudnienie obserwacji ruchu organu urabiającego zmniejsza wydajność urabiania.
Do zwalczania zapylenia powstającego przy pracy kombajnów chodnikowych stosuje się urządzenia:
— zraszające,
— pianotwórcze,
— odpylające.
Najlepsze wyniki uzyskuje się przez zastosowanie jednocześnie dwóch z wymienionych typów urządzeń, np. zraszających i odpylających (rys. 91) Inb zraszających i pianotwórczych.
Urządzenia zraszające
Obecnie do zwalczania zapylenia w przodkach chodnikowych najczęściej stosuje się zraszanie. Zraszanie polega na wytworzeniu w pobliżu miejsca powstawania pyłu mgły wodnej, która łączy się z pyłem i osiada
123