PATRON LISTOPADA

M

▼ lin

ŚWIĘTY PATFCN USTCPAOA

Wybrał Irkuck, w którym przebywał do chwili zwolnienia. Wrócił do rodziny. .......;o i pod koniec września 1874 r. objął w Sieniawie

Urodził się 11X1835 r. w Wilnie, w rodzinie profesorskiej. Umieszczony w Instytucie Szlacheckim w Wilnie ujawnił .wyjątkowe zdolności. Studiował w Instytucie Agronomicznym i w Szkole Inżynierii Wojskowej w Petersburgu. Bezpośrednio po tym został w niej wykładowcą matematyki i mechaniki budowlanej. W 1859 r. przeszedł do pracy przy budowie kolei Kursk-Odessa. Trudne warunki pracy nadwerężyły mu zdrowie i został przeniesiony do Brześcia Litewskiego. Po wybuchu powstania w 1863 r. przyłączył się do niego, aby służyć rodakom swoją fachową wiedzą wojskową. Mianowano go ministrem wojny i członkiem Rządu Narodowego. Był przeciwny niepotrzebnemu rozszerzaniu walk. Kiedy z tego powodu spotykały go zarzuty, wypowiedział wówczas znamienne słowa: "Nie krwi, ale potu potrzebuje Polska". Po ogłoszeniu upadku powstania powrócił do Wilna, gdzie został aresztowany. Po męczących badaniach w śledztwie, skazano go na śmierć. Skutkiem zabiegów rodziny zamieniono mu wyrok na karę 10 lat katorgi na Syberii. Już w czasie powstania w jego duszy nastąpił przełom. Zbliżył się do Boga i odrodziło się jego głębokie życie religijne. Nowe zaś cierpienia ugruntowały go w cnocie i zjednoczeniu z Bogiem. Przez blisko rok wędrował z grupą skazańców pod eskortą żołnierzy do Nerczyńska. Najpierw pracował tu w kopalni srebra, a później został przeniesiony do warzelni soli w Usolu. Przez cały czas pobytu na Syberii promieniował na otoczenie głębok religijnością i pomocą niesioną wszystkim potrzebującym. Po ogłoszeniu amnestii w 1868 r. uzyskał zwolnienie od przymusowych robót pozwolenie na osiedlenie się w dowolnie obranym miejscu na Syberii.

Odpoczął krótko

i nazwisko Świętego oraz dzień nmnienia w liturgii kościelnej.

stanowisko wychowawcy księcia Augusta Czartoryskiego. Rodzina wychowanka ceniła głęboką jego pobożność, prawość charakteru i wielkie doświadczenie życiowe, jednak dla innych osób z otoczenia księcia był nadmiernie pobożnym samotnikiem. Ostatecznie podziękował za pracę i w 1877 r. wstąpił do nowicjatu karmelitów w Grazu. W Raab na Węgrzech odbył studia filozoficzne i teologiczne i złożył uroczyste śluby zakonne w 1881 r. Pod koniec grudnia 1881 r. został skierowany do jedynego klasztoru karmelitów w Galicji, w Czernej koło Krakowa, w celu dokonania jego reformy. W dniu 1511882 r. otrzymał w Czernej święcenia kapłańskie z rąk księdza biskupa Albina Dunajewskiego, W listopadzie tegoż roku został wybrany na przeora. Pełnił ten urząd przez 9 lat. W1907 r. obrano go przełożonym nowego domu karmelitów w Wadowicach. Zmarł tu w dniu 14 X11907 r. W działalności kapłańskiej, a w pewnym stopniu i przedtem, w latach zesłania, rozwijał i ugruntowywał pobożność i oddanie się Bogu. Jako kapłan cenił sobie szczególnie pracę spowiednika. Sam oddany bez reszty Bogu, czynił dobrze drugim. Cechowało go głębokie życie modlitwy. Modlił się ciągle, a jako zakonnik także i nocami. Praktykował posty i różne formy umartwienia. Wiernie przestrzegał milczenia, Jan Paweł II dokona! jego beatyfikacji w dniu 22 VI 1983 r. na Błoniach Krakowskich, zaś kanonizował go 17 listopada 1991 roku w Rzymie.

Za: Ks. Jerzy Mrówczyński CR "Polscy kandydaci do chwały ołtarzy", Wrocław 1987, ss. 96-98.