498
21 «H>lTOWANie HOZDROBNIONYCH MATTRIAI.ÓW ZIARNirTYCH
Suntmmrc
Rys, 21.14. Schemat «freg*tora grabłowefo
Segregator (klasyfikator) spiralny jest zbudowany podobnie do grabiowego, przy czym osad z dna wyprowadza się za pomocą spirali częściowo lub całkowicie zanurzonych w zawiesinie. Częstoić obrotów ślimaka wynosi 3—6 min-1.
Do zalet klasyfikatorów spiralnych w porównaniu z klasyfikatorami gra-browymi zalicza się m. in.
I) prostą konstrukcję i niezawodność pracy,
2) mniejsze zaburzenia, wskutek czego uzyskuje się przelew mniej zanieczyszczony ziarnami grubszymi,
3) możliwość zatrzymywania i łatwego uruchamiania klasyfikatora,
4) możliwość otrzymywania osadu o mniejszej zawartości wody.
Na rysunku 21.15 przedstawiono hydrauliczny klasyfikator przepływowy.
Surowiec do klasyfikacji jest podawany ze zbiornika do rury klasyfikującej, nachylonej pod kątem 45 — 50° do poziomu, przez którą przepływa woda doprowadzana ze
Rys. 21.15. Klasyfikator przepływowy / — zbiornik naporowy, 2 — zbiornik a rmmiiiiii. i — rur* klasyfikująca, d — sito odwadniające dla cząstek lżejszych. S — sito odwadniając* dla ciątak ctęższych, ó — zbiornik daczy. — pompa
Rys. 2J.I6. Osadzarka hydra uli tłokowa
/ — przestrzeń wypełniona cieczą.
2 — tłok Z napędem mimośrodowym. 5 — sito z warstwami materiału roadsetencco
ika naporowego. Na sitach odwadniających następuje oddzielenie cieczy, która A-^poicmnik zbiorczy jest podawana z powrotem do obiegu. Instalację taką stosuje pf do rozdzielania ziarn o rozmiarach 0,1 - 5 mm
Bardzo wydajnymi, pracującymi w sposób ciągły, urządzeniami do segregacji materiałów rozdrobnionych są osaclzarki. W aparatach tych wywołuje się oscylacyjny f0Ch płynu przez złoże materiału rozdrobnionego. Wskutek cyklicznego unoszenia i opadania rozdzielanego złota następuje przegrupowanie i koncentracja składników w warstwach w zależności od ich gęstości. Dolną warstwę zajmują ziarna cięższe, łatwo scdymcntujące. natomiast górną - ziarna lżejsze. Na rysunku 21.16 przedstawiono osadzarkę tłokową stosowaną najczęściej podczas przeróbki rud i węgli kamiennych. Powierzchnie robocze tych osadzarck dochodzą do 12 m\ a ich wydajność do 25 Mg/h. Ruch płynu musi być na tyle silny, aby każdy skok powodował podniesienie całej masy rozdrobnionego materiału. Najlżejsza warstwa z górnej części złota jest odprowadzana przez przelew do następnej komory, gdzie podlega dalszemu osadzaniu. Warstwa dolna jest wyprowadzana z każdej komory na zewnątrz. Osa-dzarki wielokomorowe stosuje się do sortowania układów wieloskładnikowych. W tablicy 21.1 podano niektóre dane techniczne osadzarek.
TABLICA 21.1. Podstawowe dane techainne ondzarek
Rodzaj osadzania |
™ 1 Wstępne |
-;—i Zgrubne |
Dla mat. sypkich |
Wielkość ziarn, mm |
20-50 |
3-25 |
1-3 |
Wielkość otworów, mm |
10-20 |
2-8 |
1,5 |
Liczba skoków, min-' |
70-110 |
110-170 |
170-300 |
Wysokość skoku, mni |
80-40 |
40-20 |
20-5 |
Zapotrzebowanie wody na komorę. m»/h |
5-8 |
2-J |
1,5-2 |
Przepustowość, Mg/h |
3-5 |
,-3 |
0.5-1,3 |
Rys. 21.17. Schematy różnych konstrukcji osadzarck: a) z dwoma przedziałami tłokowymi • jednym roboczym, b) z dwoma przedziałami roboczymi i jednym tłokowym, c) tłok umieszczony pod sitem, d) tłok umieszczony pod sitem i wykonujący ruchy poziome
Oprócz osadza/kj tłokowej (rys. 21.16) spotyka się konstrukcje inne, różniące się między sobą przede wszystkim sposobem wprawiania układu w ruch drgający (iya. 21.17).
Bardzo duże zastosowanie w procesach klasyfikacji hydraulicznej znajdują hydrocykfeor* omówione szczegółowo w rozdz. 19.3.