repetytorium (15)

Metoda zasięgów

Metoda znaków ruchu

_)

LJ_

<£

CsćL

CD

CD

LJLJ

CD

Metoda zasięgów przedstawia obszar występowania zjawiska. Zaznaczenie obszaru może się odbywać za pomocą:

a)    linii ciągłej lub przerywanej;

b)    barwnej plamy lub szrafów (zakreskowania);

c)    napisów;

d)    powtarzających się znaków, często bez rysowania granicy.

Przedstawia przemieszczanie zjawisk, np. przewozy pasażerów, działania wojenne. Środkami do prezentacji ruchu są różnego rodzaju wektory i wstęgi, których różna grubość określa natężenie zjawiska.

ry

CD

UL—

"CD

Metoda kropkowa

Przedstawia rozmieszczenie zjawiska za pomocą kropek. Wielkość kropki odpowiada wadze zjawiska (przypisana jej liczba). Z przestrzennego rozmieszczenia kropek możemy wnioskować o gęstości zjawiska, np. gęstości zaludnienia.

Metoda wykresów lokalizowanych

Wykresy na mapie odnoszą się do określonych punktów, np. wykres dla danej miejscowości przedstawiający roczny opad.

Metoda kartodiagramu

Kartodiagram przedstawia wielkość i rozmieszczenie zjawiska za pomocą diagramów. Rodzaje diagramów: słupkowy, kolisty, kulisty, kwadratowy, sześcienny itd. Diagram pokazujący jednorodne zjawisko nazywamy prostym; złożone, np. strukturę zjawiska - strukturalnym. Od metody sygnaturowej kartodiagramy różnią się tym, że diagramy, oprócz rozmieszczenia, informują o wielkości określanej liczbą odczytywaną na podstawie skali.

Metoda kartogramu

i

Kartogram przedstawia intensywność zjawiska na określonej powierzchni. Przy rysowaniu kartogramu wybiera się powierzchnię (najlepiej z podziałem administracyjnym) i określa przedziały intensywności zjawiska (najlepiej 5-7 przedziałów). Wartości muszą być pogrupowane bez przedziałów pustych. Każdą jednostkę administracyjną pokrywa się barwą albo deseniem właściwymi dla określonego przedziału intensywności.

o