rozporzadzenie rady ministrow w sprawie�wek granicznych promistr1

§ 7. 1. Oceny narażenia pracowników dokonuje saę db pomiarów, o których mowa w § 6 ust. 4, wykonywanych w okresach nie dłuzsizy ci ni2Z li’l i    Ht ^IłŁŹrfl! « .V.lIlilB'^ullll>rillIIllltŁllIIllllll W

warunkach narażenia jest krótszy niż trzy miesiące, po zakończeniu tego okresu.

2. Oceny narażenia osób z ogółu ludności dokonuje się raz w roku.

3. W warunkach zdarzenia radiacyjnego ocena narażenia pracowników i osób z ogółu ludności jest dokonyw ana z częstotliwością umożliwiającą określenie środków oraz działań niezbędnych do ochrony zdrowia.

WIELKOŚCI I WARTOŚCI WSKAŹNIKÓW POZWALAJĄCYCH NA WYZNACZENIE DAWEK STOSOWANYCH PRZY OCENIE NARAŻENIA

1. Dawka skuteczna (efektywna) E (wyrażona w siwertach Sv). jako suma dawek równoważnych od napromieniowania zewnętrznego i wewnętrznego HT we wszystkich tkankach (narządach) wymienionych w tabeli 1, z uwzględnieniem odpowiednich czynników wagowych, określona jest wzorem:

E = S wT • HT = S wT S wR DT,R

gdzie:

DT,R - oznacza dawkę pochłoniętą (wyrażoną w grejach Gy) w tkance (narządzie) T od promieniowania R, wT - oznacza czynnik wagowy tkanki (narządu) T, według tabeli 1, wR - oznacza czynnik wagowy promieniowania R, według tabeli 2;

TABELA 1. WARTOŚCI CZYNNIKA WAGOWEGO TKANKI (NARZĄDU), wTl

Tkanka (narząd), T Gonady    0,20

Czerwony szpik kostny Jelito grube Płuca    0,12

Żołądek    0,12

Pęcherz moczowy Gruczoły piersiowe Wątroba    0,05

Przełyk    0,05

Tarczyca    0,05

Skóra    0,01

Powierzchnia kości Pozostałe    0,05

Czynnik wagowy tkanki (narządu), wT

0,12

0,12

0,05

0,05

0,01

Do celów obliczeniowych pozycja "pozostałe" obejmuje następujące tkanki (narządy): nadnercza, mózg, górną część jelita grubego, jelito cienkie, nerki, mięśnie, trzustkę, śledzionę, grasicę, macicę lub inne, które mogą zostać napromienione selektywnie.

Rodzaj promieniowania

i zakres energii. R Czynnik wagowy promieniowania. wR

Fotony, wszystkie energie    1

Elektrony    1

Neutrony, energia < 10 keV    5

10 keV do 100    keV    10

>    100keVdo2MeV    20

>    2 MeV do 20 MeV    10

>    20 MeV    5

Cząstki alfa, ciężkie jądra    20

Równoważnik dawki pochłoniętej, biologiczny równoważnik dawki, dawka równoważnall A HT - pojęcie pochodne od dawki pochłoniętej. Jest to ilość energii, którą deponuje cząstka w materii żyw ej i tkance, organie) przez którą przechodzi, z uwzględnieniem skutków biologicznych wywołanych przez różne rodzaje promieniowania. Jednostką równoważnika dawki pochłoniętej jest siwert (Sv)[2], Równoważnik dawki pochłoniętej otrzymuje się w wyniku przemnożenia dawki pochłoniętej przez współczynnik wagowy promieniowania[3]:

HT,R = wRDT,R

gdzie:

HT,R - równoważnik dawki dla promieniowania R i tkanki 7

wR - współczynnik wagowy promieniowania R

DT,R - średnia dawka pochłonięta promieniowania R pracz tkankę T