Rydzanicz (32)

ys. 5.28

ys. 5.29

l Elementy nieobrotowe

Istawą zadań w tym podrozdziale jest treść zapisu nieszczona na rys. 5.30-5.54 *\ przedstawiających Icmenty, które można opisać jako elementy nie-otowe. Elementy te są przedstawione na zamieszonych rysunkach w dwóch rzutach będących wido-ni: w rzucie głównym i w rzucie z góry lub i rzucie bocznym.

Dwa rzuty tych elementów nie wystarczają do pisu konstrukcji zgodnie z zasadami jednoznaczno-a, niesprzeczności i zupełności. Niewidoczne frag-nty postaci geometrycznej przedstawiono na tych kach linią kreskową.

Rozwiązanie zadań obejmuje:

—    dobór koniecznej i wystarczającej liczby utów,

—    wyeliminowanie linii kreskowych odwzorowujących niewidoczne fragmenty postaci przez za-osowanie odpowiednio przekrojów, kładów itd.,

*’ Część rysunków zamieszczonych w tym podrozdziale pnięto z pracy [14], wprowadzając do nich pewne zmiany.

—    dobór i zapis układu wymiarów,

—    w elementach wykazujących symetrię wykorzystanie oczywistości tej symetrii zarówno w odniesieniu do zapisu postaci, jak i układu wymiarów,

—    rozważenie, czy dobrany układ rzutów oraz zapis układu wymiarów są optymalne.

Wskazówki do rozwiązania zadań

Podczas rozwiązywania zadań korzystne wydaje się przyjęcie następującej kolejności działań:

—    na podstawie danych dwóch rzutów, będących widokami, sporządzić trzeci rzut (najczęściej jest to rzut boczny), który również będzie widokiem,

—    rozważyć konieczność zastosowania przekrojów, kładów itd., uwzględniając zapis układu wymiarów (układ rzutów zazwyczaj jest podporządkowany zapisowi układu wymiarów),

—    wykorzystać oczywistość symetrii, stosując układy „półwidok-półprzekrój” itd.,

—    dobrać odpowiednio uzasadniony układ wymiarów,

—    sprawdzić, czy sporządzony zapis jest optymalny ze względu na przyjęte kryteria.

— 37 —