s10 (3)

Naboje do 7,62 mm karabinka AKM należą do grupy nabojów pośrednich, cm. takich, których podstawowe parametry zajmują miejsce pośrednie, między parametrami klasycznych nabojów karabinowych i pistoletowych. Omawiany nabój konstrukcji radzieckiej nosi nazwę 7,62 mm nabój wz. 1943. W zależności od przeznaczenia i konstrukcji rozróżnia się naboje zwykłe, smugowe i przedwpancemo-zapa-lające, różniące się tylko budową pocisków. Przy jednakowym ich kształcie, wyglądzie i wymiarach rozróżniamy je wg specjalnych oznaczeń. Naboje zwykłe, przeznaczone do zwalczania celów żywych, nie mają żadnego znakowania. Naboje smugowe są również przeznaczone do zwalczania celów żywych, a dzięki ciągnącej się 800 m smudze, służą jednocześnie do wskazywania celów i korygowania ognia. Pocisk naboju smugowego ma wierzchołek pomalowany na zidono. Naboje przcciwpancerno-zapalające używane do rażenia celów żywych i do zapalania materiałów pędnych, znajdujących się za cienkimi osłonami pancernymi na odległośd poniżej 300 m, mają wierzchołek pocisku malowany na czarno z czerwonym paskiem.

z tłokiem gazowym i zamkiem, pod naciskiem urządzenia powrotnego, znajdują się w położeniu przednim. Tłok gazowy mieści się w komorze gazowej, a zamek rygluje przewód lufy. Samoczynny spust (dźwignia z samoczynnym zaczepem kurkowym) pod działaniem występu suwadła jest obrótony w przód. Zwolniony kurek, naciskany przez swą sprężynę, opiera się o przesuniętą iglicę i zaryglowany zamek. Sprężyna kurkowa swoją pętlą utrzymuje kurek w zwolnionym położeniu, a zagiętymi wąsami działa na prostokątne występy spustu i dociska je do dna komory zamkowej, utrzymując w ten sposób język spustowy w położeniu przednim.

Ładowanie karabinka polega na włożeniu magazynka do gniazda w komorze zamkowej. Przy wkładaniu magazynka jego zaczep wchodzi w występ komory zamkowej, a ząb zaskakuje za zatrzask. Magazynek zostaje zamocowany w gnieździć komory zamkowej. O prawidłowym zamocowaniu magazynka świadczy wyraźnie słyszany trzask. Pierwszy górny nabój w magazynku opiera się o dolną część suwadła, a od dołu, poprzez pozostałe naboje i do nośnik, dociskany jest sprężyną magazynka. Wszystkie części

składowe mechanizmu uderzeniowo-spustowego zaj mują położenie opisane powyżej.

WSPÓŁDZIAŁANIE CZĘŚCI

Przed ładowaniem¹ karabinek jest zabezpieczony, kurek zwolniony, a magazynek odłączony od komory zamkowej. Dźwignia przełącznika unieruchamia spust, a ramię przełącznika zamyka wydęcie pokrywę’ komory zamkowej i blokuje rączkę suwadła. Suwadło

Przy nabijaniu karabinka załadowanego należy: ustawić przełącznik na ogień ciągły (C), odciągnąć suwadlo aż do oporu i zwolnić je. Po nastawieniu przełącznika na ogień ciągły jego ramię odkrywa wycięcie pokrywy komory zamkowej i odblokowuje rączkę suwadła, a dźwignia przełącznika blokuje przerywacz (zaczep pojedynczego ognia), lecz nic przeszkadza w obracaniu się spustu. Odciągane do tylu suwadło swoim skosem odryglowującym działa na występ prowadzący zamka, powodując obrót i odryglow3nic zamka oraz wspólne ich cofanie. Odciągane w dalszym ciągu suwadło zwalnia dźwignię samoczynnego spustu, którego zaczep jest dociskany własną sprężyną do przedniej płaszczyzny napina

ło

1

Prły okazji należy wyjainić pojęcia ładowania i nabi-jania broni, niezbyt jednoznacznie używane nawet w instrukcji obsługi. Broń u ładowana, trj. taka bron. w której obrębie (w magazynku, w pudełku nabojowym) znajduje się okrcjUona Ucz ba nabojów. Pierwszy górny nabój znajduje się pod zamkiem. Broń nabita to broń, w której pierwszy nabój Znajduje się w lufie, zamek jest zaryglowany, kurek napięty, a dla oddania strzału należy jedynie broń odbezpieczyć 1 nacisnąć język spustowy. Wyjaśnienia te oparto na klasycznych rozwiązaniach konstrukcyjnych.