scan2062

grup. W zależności od stopnia zwapnienia blaszki wewnętrznej wyróżnia się skorupki mono- i bilamellarne. W przypadku skorupki bilamellarnej powstaje tzw. duplikatura, której często towarzyszy wstibiilum (przedsionek), tj. przestrzeń między blaszkami. Duplikaturę mają tylko przedstawiciele podrzędu Podocopa, natomiast w podrzędzie

...........    .. ł***Włl ■K®***®^®***¹

Platycopa zwapnienie blaszki wewnętrznej ogranicza się- tylko do najbardziej przedniej (dystalnej) części skorupki.

W centralnej części skorupki, po jej wewnętrznej stronie występują ślady przyczepu mięśni zwierających, żuwaczkowych i czułkowych (Fig. 3OB). Odciski mięśniowe tworzą zwykle charakterystyczne układy różnokształtnych wzgórków. Rodziny małżoraczków, zwłaszcza mezo- i kenozoicznych różnią się między sobą typami odcisków mięśniowych.

Wzdłuż brzegu grzbietowego skorupek występuje zawias (Fig. 32), który jest elementem łączącym skorupki. Zróżnicowanie zawiasów jest ważną cechą rodzajową. Zawias złożony jest z dołków i ząbków, lub listewek i rowków o różnym stopniu wykształcenia. Wyróżnia się w nim elementy przednie, środkowe, tylne oraz pośrednie.

Fig. 32. Główne typy zawiasów. A - adontowe. B - merodontowe, C - anifidontowe. Wg Bignot. Istnieje kilka typów zawiasów:

1)    zawias adontowy (Fig. 32A) - jednoczęściowy, charakteryzuje się brakiem zróżnicowania morfologicznego, wykształcony jest w postaci podłużnego zagłębienia na jednej skorupce i odpowiadającej mu listewki na drugiej skorupce.

2)    zawias merodontowy (Fig. 32B) - składa się z ząbków terminalnych, tj. położonych w skrajnych częściach zawiasu i bruzdy środkowej na jednej skorupce i odpowiadającym im dołkom oraz listewce na drugiej skorupce.