^/tości równej jej napięciu znamionowemu U„ (uwaga™jdczas wszystkich ^pomiarów prowadzonych w ramach tego ćwiczenia nie wolno zwiększać napięcia ponad wartość napięcia znamionowego badanego źródła światła). W miarę zwiększania napięcia odczytywać wskazania przyrządów pomiarowych, a wyniki notować w tabeli 2.5. Przy wartości napięcia równej wartości napięcia znamionowego żarówki wyłączyć napięcie zasilające i po chwili ponownie włączyć, obserwując wychylenia mierników. Zanotować poczynione obserwacje.
3. Połączyć układ świetlówki zgodnie ze schematem przedstawionym na rys. 2.37. Układ ten włączyć do zacisków AB układu z rys. 2.36 (po odłączeniu od nich żarówki).
4. Po włączeniu napięcia przez prowadzącego ćwiczenia zwiększać stopniowo napięcie zasilające świetlówkę aż do momentu jej zapłonu. Wskazania przyrządów pomiarowych odnotować w tabeli 2.6.
5. Zwiększyć napięcie zasilające świetlówkę do wartości równej jej napięciu znamionowemu (Un) i z chwilą jej osiągnięcia zanotować wskazania przyrządów w tabeli 2.6.
6. Zmniejszać stopniowo napięcie zasilające świetlówkę, obserwując wskazania przyrządów pomiarowych, aż do jej zgaśnięcia. Zanotować w tabeli 2.6 wskazania przyrządów poprzedzających jej zgaśnięcie.
7. Połączyć układ zasilania lampy wyładowczej (rtęciowej) zgodnie ze schematem przedstawionym na rys. 2.38. Powtórzyć pomiary z punktów 4-6 dla tej lampy, z tym że przy napięciu znamionowym określić czas stabilizacji wartości emitowanego strumienia świetlnego (tz). Ponadto po zgaśnięciu lampy określić czas ponownego jej zapłonu (tpz).
8. Wyznaczyć rozkład natężenia oświetlenia w pomieszczeniu wskazanym przez prowadzącego zajęcia. Pomiary wykonać zgodnie z jego wskazówkami. Wyniki zanotować w zeszycie w formie macierzy.
9. W sprawozdaniu dla powyższego pomieszczenia należy wykreślić rozkład natężenia oświetlenia, tzn. na plan pomieszczenia nanieść krzywe odpowiadające tym samym wartościom natężenia oświetlenia (izoluksy). Ponadto należy obliczyć:
- średnią wartość natężenia oświetlenia dla całego pomieszczenia
1
n
n
k = l
k »
gdzie Ek - natężenie oświetlenia w punkcie pomiarowym [lx], n - liczba punktów pomiarowych,
- współczynnik równomierności oświetlenia
F
E
g _ min
max gdzie Emin - najmniejsza zmierzona wartość natężenia oświetlenia, Einax - największa zmierzona wartość natężenia oświetlenia,
- średnią równomierność oświetlenia
mm
Wyniki tych obliczeń porównać z normą PN-84/E-02033 „Oświetlenie wnętrz światłem elektrycznym”.
Tabela 2.5
Wyniki badań żarówki
• Żarówka (typ, U |
PO | |||
Lp. |
U, |
I |
P |
E |
V |
A |
W |
lx | |
• |
Tabela 2.6
Wyniki badań świetlówki
Świetlówka (typ, Un, P„)........................................................ | |||||
Lp. |
u, |
I |
P |
U2 |
E |
V |
A |
W |
V |
lx | |
1 |
U2 =....... | ||||
2 |
U„ = 220 | ||||
3 |
u»=...... |
i |
Tabela 2.7
Wyniki badań lampy wyładowczej (rtęciówki)
Lampa wyładowawcza (typ, Un, Pn)
Lp. |
U, |
I |
P |
tz |
tl„ |
u2 |
E |
coscp , |
V |
A |
W |
s |
s |
V |
lx |
1 i 1 ~ i | |
1 2 3 |
Uz .... U„ - 220 ..... |
1 1 ] » 1 |
Zagadnienia
1. Zasada działania, budowa i układy pracy lamp żarowych, fluorescencyjnych i wyładowczych
2. Podstawowe wielkości występujące w technice świetlnej
3. Rola statecznika w obwodach lamp fluorescencyjnych i rtęciowych
4. Budowa i działanie luksomierza
I