2
Tabela 1 Refrakcje atomowe i refrakcje wiązań
*2 -•'I
dla linii D światła sodowego /cnr mol" /,_
Atom |
Ra /cm^/mol/ |
C |
2,418 |
H |
1,100 |
0 / w grupie karbonylowej/ |
2,211 |
0 / w eterach/ |
'1,643 |
0 / w grupie hydroksylowej/ |
1,525 |
Cl |
5,967 |
Br |
8,865 |
N / w aminach I rz alif./ |
2,322 |
N / w aminach II rz alif./ |
2,502 |
N / w aminach I rz arom. / |
3,213 |
N02 /w związkach alif./ |
7,59 |
N02 / w zw.iatzkach arom. / |
7,30 |
Wiązanie | |
podwójne C =C |
1,733 |
potrójne C = C |
2,398 |
Wielkość refrakcji molowej można uważać za stałą charakterystyczną dla danej substancji związaną z jej budową.
W przypadku jednorodnej mieszaniny złożonej z kilku składników wielkość refrakcji właściwej ma również charakter addytywny:
r = it, W1 + r2 W2 /3/
gdzie: r - refrakcja właściwa roztworu
r^,r2 - refrakcje właściwe składników W1fW2 - udziały wagowe składników w roztworze
Jeżeli skład roztworu podany jest w procentach Wagowych p to:
1 100 41 100
Zna.jąc stężenie procentowe roztworu p oraz współczynnik załamania światła n^ rozpuszczalnika,gęstość d^ rozpuszalnika można na podstawie pomiaru n i d roztworu wyznaczyć refrakcję właściwą substancji rozpuszczonej.
Z drugiej strony znajomość refrakcji właściwej substancji rozpuszczonej pozwala na wyznaczenie stężenia roztworu przez pomiar jego gęstości i współczynnika załamania światła.