0000004

19. L *■* 200m

CJ «    ooo

/7?    ?

f^mtckt^y ]nt ta iMiln j»wit«Ay *vrt?fctą

. pnmtfmi n wa ttaaĄ iitlrmu:

e-£-/

&fabe sj spowodutynne rffljcięSćlg błędnym odczytaniem pomiaru. f>H najmniej giu/ns, poniewnżłntwo je wykryć, np. przez podwójne pomiary tych samych wielkości. Ponieważ mogą być wyeliminowano z wyników pomiarów, teoria błędów i rachunek wyrównawczy nie zimują sio nlmL

Błgljr systematyczne powstają wskutek jedooMenmkowego dzinlotiln, np. błędów Instrumentalnych lub wpływu temperatury na pomiar długości. Znając żłódło 1 prawo powetowania błędów systematycznych, ellmlnnjo aięjo z wyników pomiarów. W związku z tym w typowych zagadnieniach rachunku wyrównawczego rachunek ten tą grupą błędów równie* się nie zajmuje.

Błędjprzygadkowe mogą być spowodowano różnymi przyczynami, których niedlmęumEnąć podczas pomiaru. Głównym! jednak jry niedoskonałość zmysłów Obserwatora 1 niedoskonałość narzędzi utytych do po mimów. Błędy to mają na ogół niewielkie wartości liczbowo i mogą pojawiać się z równym prawdopodobleóstwem jako dodatnie 1 ujemne, a więc mają charakter przy pod-, kowy. Nie znając ścisłych zależności między wartościami błędów przypadkowych a wywołującymi jn przyczynami, nie można tych błędów wyeliminować, tnkjnk to się robi z Wędami grubymi i systematycznymi. Błędy przypadkowo są^; grupą błędów, którą mjrotije ido rachunek wvrównnwczv.

fTjrdw^irntimymnyfyprinrtiis^uftfkyfrlnbirrmnTmipcApnaArthiirr

• Jo nic*    pryt«W*    nfantrf UuhmlP=rtmryO *» «/»

npitnitn uł-ftpW    ,

7o.

. ćflfn-tt .

"i- '    k^r^o

31.

J

	+X	M
X,		y*b
X,	f
-Y		! -
	Y -X	i y2

GkW wjpfflrurfnrch pTOsraYtln/il.

Zgodnie z rysunkiem ■ tdwa punkty 1 i 2na^a^SZCTy*^,lc-° współrzędnych X_it Z, omzZ₂, Potworzą następcjgcc zwlnzM: - •

1^1.7 " ^-X_sffhY_tp, ° *2 jj—7

Ąy.._t

d«Vd#+A£ ,ubd-^. £/=—•*

*^Ł    coaĄ,    aInył_tŁ

irzifcr    ™    ^<Ł

AZ=rfcoi^; A7=«irinA

J^t/1 nazywa się kątem Jdernnkowym    nlbo azymutem kierunku

od I do 2 (w geodezji bardziej powszechne). Azjmtrt Jest to zatem kąt zawarty ' międzyklcnmkicmpflnocy (dodatnimkIextUłBemosiZ)a3cIcninklemdowolSr

linii, mierzony w prawo zgodnie z niebem wskazówek zegara.

Ufnpn topimy rjWJiek jirzcdxla\v1aji\cf. t* mdt poziomym I te jurnym nmkfnaito, przy \ryb>nrtUinl\i znaków umo\m)<ch l apttów btfomacrfnych, wnyrttt* ciWażtajsg oai e dennty teram. Mapy maną byi zotkctOTiaca, tau io polołcnie ncwgótów ryannku mud bjd prawidłowo wytnowona względem rtron świata. Z pojęciem mapy wlęła aSj pofrao skali.

• Siatą mapy mrzytrraiy liczbę iłyruńjfaen jtonmefc dfa$pśd dowolnego odcinka d, tmęirgo s mapy. do dhtgcid rzuftrpodcmtgo tego odcinka D w ttrrr.le. Skalo mnpy wyrażamy obrokiem. ktdrego Hornik równa ałę I.

l_m±_a±.    _Mm0.

D D M'    d

i

gdzie\f - marto wnik skali mapy.

Z pomacania tkał różnych map wyraka. ia wlętea bpfcaa la. której munownlk M jest maltazy.

-4