0030

OBSZAR I ZALUDNIENIE MIASTA POZNANIA

cofnięcie się raty śmiertelności w Poznaniu jest wyraźne i znaczne, choćby odliczyć owe szanse wyjątkowe.

Na 100 zgonów przypadało na niemowlęta w 1. roku życia w latach 1910—14: 29,2, w r. 1926: 29,7, na dzieci od 1. do 5. roku życia 1910—14: 10,4, w roku 1926 zaś tylko 6,4. Również i dalsze grupy młodociane wykazują śmiertelność korzystniejszą. Na 100 żywourodzonych zmarło niemowląt w 1. roku życia

	1910	1911	1925	1926
ślubnych	15,4	17,7	12,5	13,5
nieślubnych	28,2	32,5	34,2	30,7

poprawiła się więc bardzo wyraźnie śmiertelność dzieci ślubnych, bez zmiany pozostała, a częściowo pogorszyła się nawet śmiertelność dzieci nieślubnych. Największą poprawę śmiertelności wykazują dzieci od 1—5 lat, i w tej dziedzinie zdobycz najnowszych lat jest najcenniejsza.

Według wyznania stanowili wśród zmarłych w r. 1910 katolicy 13,5%, ewangelicy 23,3%, mojżeszowi 2,9%, inni 0,3%. W dziedzinie tej nastąpiło oczywiście silne przesunięcie. W r. 1926 było katolików 93,9%, ewangelików 4,8%, mojżeszo-wych 0,7%, innych 0,6%. Udział katolików w zgonach był przed wojną większy niżby w stosunku do całej ludności wypadało (śmiertelność dzieci), w latach najnowszych jest nieproporcjonalnie wielki procent zgonów u ewangelików (wielki procent starych ludzi). Podobne są daty narodowościowe. W r. 1910 było wśród zmarłych 70,2% Polaków, 29,4% Niemców, w r. 1926 zaś 96,0% Polaków, 3,8% Niemców.

Wśród przyczyn śmierci dokonała się bardzo korzystna zmiana w dziedzinie chorób dziecięcych, W latach 1910—14 (na ogółem 14,815 zmarłych) zmarło na odrę, płonicę, błonicę i krztusiec razem 1,062 osób, w latach 1920—24 (na ogółem 15.589 zgonów) tylko 415, podobnie w latach 1925 i 26 na 6,636 zgonów tylko 163. Groźniejszemi stały się głównie czerwonka i choroby serca, inne przesunięcia nie mają wielkiego znaczenia lub zdecydowanej tendencji. Najgroźniejsza choroba miejska, jaką jest gruźlica, osłabła w niektórych latach, zresztą trzyma się w sile dawnej, ponieważ jednak ogólna śmiertelność zmniej-

30