10381 SNC03665

U v

PrZcsIry,-,,: t...

łł/4/4	i * i^ł 1 i |L4
f-/* *+*	j*# W j h i i
	Odo /fly
¥11 * • i

acje w kierunku przeciwnym do kierunku spadku tendencji f kn^ca w kierunku wyższego ciśnienia (rys. 7.12j.

^/r»y^f-h ut

%

wierzchni z i tarcia w por fic/ncgn. Ni

Baryczne

Określenie reguła, zw ciśnienie n określają p północnej, nlenle po p kurs zgodn statku. Dw

7.6. Wiatr geotryptyczny

■ ... > .•* k istnienia siły tarcia wiatr w przyziemnej warstwie powietrza istotnie różni • •    < u ge<>stroficznego czy gradientowego. Nad lądem prędkość wiatru tuż nad

,_{x rfi}.. , // brną ziemi jest blisko o połowę mniejsza niż prędkość wiatru geostroficznego '    , _/yl,.y dla togo samego miejsca dla danego gradientu ciśnienia. Nad morzem pręd-

y,//    i a ok 33%. Ponieważ siła tarcia skierowana jest w kierunku przeciwnym do

v/- > v/< i? piędkości, jej pojawienie się zmienia w istotny sposób równowagę sil działa-_v< ■. {y>ieje powietrza, modyfikując nie tylko wartość prędkości wiatru, lecz także ‘    * ‘ runek. Wiatr, jaki wieje, gdy izobary są prostoliniowe i nie można pominąć sity

-..4* i */,«•,i nazwę wiatru geotryptycznego (rys. 7.13). Warunki równowagi zostają .    u gdy suma wektorowa wszystkich trzech sił jest równa zeru. Wiatr w takim

' ^nyc WłcJ^c równolegle do izobar, ale przecina je pod pewnym kątem i uzyskuje ,    '*■ Kiowaną ku niższemu ciśnieniu. Kąt przecięcia z izobarami jest tym więk-

•v / większa jest siła tarcia w porównaniu z innymi działającymi siłami i przy po-

fM

Poniewa iryptycznego z prędkością z wysokością tru na różnyc

Rys. 7.14. Spira ców wektorów idach

Rys. 7.13. Wiatr geotryptyczny. Gradient ciśnienia GC, tarcie T i sita Coriolisa C równoważą się. Składowe / i C_l są równe co do wartości i przeciwnie skierowane. Suma składowych Tu i Cn równoważy siłę gradientu ciśnienia GC. Wiatr v wieje w kierunku niższego ciśnienia

Rzeczy wane nad ti wiatru geos Kąt między nad powier śnieżną. N; już 90% w;

Wiatr w swobodi ciśnienia, powierzch nienia (ty wskazówt