kowei, a nawet niektórych wad kończyn dolnych. h/ykhulem niekorzystnego oddziaływaniu Och ewK/cn jest mi walona hipgrkilo/n piersiowa Wylądowanie ruchowe następuje w ml cinku lędiwiowym kięęoduju co prowad/i do /achwiauin ustalonej 10/ patologie/nc| wprawdzie, ale jedynej możliwej równowagi 1 zmiany ro/klmlu sil d/.inłąjących na kręgosłup ('więżenia lozluhtiająec i wyrabiające świadomość własnego dala Prtcynjnc wykonanie niebu według zasad określonych w wymienionych 111/oj mclodach. wymaga od osoby świadomego odczucia własnego ciała, klórc polegli im c/uciu pr/eatrzcni, czasu, stanów napięć w spoczynku ora/ mchu Jest 10 o Isle liudnc ze wtęki/ość osoh z w a danu postawy mc posiada tych umiejętności. Dlatego priK.es terapii wad postawy powinien uwzględniać IjiUe ewu /cm.i rozlulniąjącc 1 świadomego odc/uwama własnego ciała Przy datne w tym mogą hyC metody: progresywna relaksacja Jacobsona, trening nutogeimy Schulza, bioenergetyka l.owcna ora/ mu/ykolerapia (więżenia oddechowe
Ćwiczenia te powinny stanowić stały element postępowania korekcyjnego w wadach po stawy ciała Głównym ich celem jest zapobieganie zaburzeniom oddci howyni towarzys/ącyni często wadom postawy. Dodatkowym celem jest lak/c oddziaływanie na m/po/naną wadę Cele u* realizowane są poprze/ wpływanie na mechanikę oddychania, głownie popr/c/ zwięk N/.inie ruchomości klatki piersiowej, kształtowanie odpowiedniego toru oddychania przeponowego. żebrowo-przeponowrgo. piersiowego 1 pełnego ora/ poprawę siły 1 lunkcjoiiowa ma głównych 1 pomocniczych mięśni oddechowych, zwlas/cza przepony. W programie postę po w ams korekcyjnego powinny znaleźć się ćwiczenia stosowane zwykle w zaburzeniach łypu restrykcyjnego Mogą to być zwykłe ćwiczenia oddechowe, statyczne lub dynamiczne, symc tryc/nc lub asymetryczne, wykonywane w symetrycznej lub asymetrycznej pozycji i dobrane stosownie do potrzeb indywidualnych, /astoaowumc mogą znaleźć także redresje pr/.ykur c/onych pomocniczych mięśni oddechowych oraz ćwiczenia ro/pręZąjącc pos/c/.ogólne partie płuc, polegające na świadomym kierowaniu strumienia wdychanego powietrzu w stronę okrt tlonego segmentu płucnego, zwykle przeciwko oporowi ręki terapeuty, ułożonej na klatce piersiowej nad tym segmentem.
W doborze ćwiczeń oddechowych nalcZy uwzględniać ich oddziaływanie mi klatkę pici Kiową 1 kręgosłup Mechanika oddychania /mieniu się w zależności od przyjęte) pozycji oraz stosownie do ruchów kończyn, zwlanzc/a górnych. Iowurzyszący tym ćwiczeniom wznos kończyn górnych bokiem w górę zwiększa wymiar czołowy klatki piersiowej, a wznos koń czyn górnych przodem w górę zwiększa Jej wymmi strzałkowy. Jeżeli ćwiczeniu oddechowe
wykonuje się wraz z ruchem jednej tylko kończyny, to elekt tkayt/y tyfcoŚM) May kMs piersiowej, a dodatkowo wystąpi lak/c zmiana kształtu kręgosłupa Podobne /gwidi ajap pują równic/ w przypadku .isymctryc/nych pozycji tułów u l e/cme bokiem /mn»ovj hn wtem amplitudę ruchów oddechowych po stronie bliższej podło/i, a zwięk ■/.«fr me pr/e ciwncj Je/cli ćwiczenie jest wykonywane, np. w asymetrycznym zwisie, zwiękiraw tri amplitudy występuje po strunie wyżej zlokalizowanego uchwytu, natomiast towwzys/agy ćwiczeniom oddechowym boczny skłon tułowia zwiększa amplitudę wdechu po wruoic prze ciwncj do kierunku tego skłonu Ważną rolę odgrywa lak Ze ustaw icme brzucha Silne gmęcic brzucha powoduje znaczne rozszerzenie klatki piersiowej, żebra ustaw u ją uę bartnej poziomo, co \s większym stopniu mobilizuje stawy febrowo-kięgowe Sytuacja taka amcam odciąża odcinek lęd/wunsy kręgosłupa. Silne wypchnięcie brzucha w ta/ie wydechu powoduje na odmianę pociąganie żeber ku dołowi 1 bardziej skosne ich lodsicmf. a przez to tdJe zmniejszenie wymiarów klatki piersiowe) szczególnie strzałkowego Zastosowanie j*xk/As wykonywania ćwiczeń oporu na klatkę piersmwą powoduje w/mocnienie odpowtedmek partu mięśni oddechowych, z jedruKzesnym większym uaktywnieniem nicope*o»»\ih części klatki piersiowej. Należy przestrzec przed stosowaniem pogłębumego oddycłuna w mn> nym. sztucznym rytmie, często wspólnym dla całej grupy ćwiczących 1 naejfofeycfc z flpa* tr/cbowrtiuem tlenowym
Podczas ćwiczeń w ssod/ic. mc/ale/nie od czynnika kinetycznego, na ciało działają dodai kowo inne czynniki h/yę/nc jak cnnienir bydrustat>cznr » wypór hsdrostaisezas trmpr-ralura wody oraz siły związane z jej spójnością, przsezepnością. lepkością i Bajufema powierzchniowym Podczas mchu mamy leż do czynienia z oporem spow^dowansm tarciem związanym głównie z turbulencją wody, a także z różnicą cisnien działających aa praadwą 1 tylną powierzchnię potusząiąccgo się ciała. / przodu, w zależności od opłsA\o\s, w 1 tiate, jiowslajc opór wynikający z rozdwojenia wody, /os z tyłu rożnie naw kaw zawirowań j o,* a; strumień nadążający Oczywiście mc wszystkie te czynniki mąją Ksbukowc /is^zcn* w korekcji wnd posuw \ Przyjmuje się. iż /.iięcia o nieznacznej intensywności jvwmą> bsc prowadzone w temperaturze wody zhli/ooei do ciepłoty tkóry {okoto3JPl'k 1 aka temperom in mc obciąża zbytnio organizmu, .1 ięj w tełouk kulowy wpływ posiada charakter tom/ujący Określa się ją mianem komfortu tri ulicznego Wraz rc \wi\sstcm intensywności cwkah temperatur# wody powinna być m/v/a od temperatury skóry, co umolhwta oddawanie nad imam wytwarzanego ciepła do środowiska wodnego Według OpcYchak. Vwsunegs' > Saun