13359 Image31 (4)

Programowanie

Część 3

t

Najczęściej stosowane, standardowe pliki nagłówkowe udostępniane przez AVR-GCC

<ttvrUo.h> Plik, który powinien być dołączony do każdego programu. Definiuje adresy rejestrów procesora, w tym jego porty. Dzięki temu możemy odwołać się do nich za pomocą stałych symbolicznych. To, jakie rejestry zostaną zdefiniowane, zależy od typu wybranego mikrokontrolera wskazanego w pliku makęfile.

<Jnttypes.h> Bardzo ważny plik, który często będzie w użyciu w naszych programach definiuje proste nazwy dla zmiennych całkowitych. Więcej szczegółów znajduje się w ramce o zmiennych (pojawiła się w części 2).

<avr\interrupt.h> Umożliwia wykorzystanie kilku prostych funkcji dotyczących przerwań, wśród nich sei() i cliQ - globalne odblokowanie i zablokowanie przerwań.

<avr\siKiial.łi> Umożliwia proste tworzenie funkcji obsługi przerwań.

<uvr\pgmspac6.h> Upraszcza korzystanie ze zmiennych umieszczonych w pamięci programu.

<avr\eeprom.h> Zawiera funkcje obsługi pamięci ceprom.

<avr\>vdt.h> Kilka pomocniczych funkcji obsługi timera watchdog.

<avr\delay.h> Proste (a także niedokładne) funkcje realizujące opóźnienia.

Kontynuujemy tworzenie programu obsługi wyświetlacza multipleksowanego. Tak jak obiecałem, doprowadzimy teraz program do pełnej funkcjonalności. Zmienimy elementy marnujące cenne zasoby. Ważne jest jednak to, abyś wiedział, żc będziemy musieli w tym celu odejść od

standardu ANSI C. W standardzie tym nie występuję twór taki jak przerwania oraz oddzielna pamięć danych i programu. Jedyne, co w tym zakresie zostało zdefiniowane, to fakt, że wszystkie nietypowe problemy twórca kompilatora powinien... rozwiązać we własnym zakresie.

Więcej o plikach nagłówkowych

Do tej pory niewiele pisałem o tytułowych plikach. Nagłówki dołączaliśmy do każdego z tworzonych plików. Przypomnę, że praktycznie każdy program posiadał dyrektywę Uinclude <avr\io.h>. W poprzedniej części zaczęliśmy korzystać także z dobrodziejstw, jakie daje nam plik <inttypes.h>. Z dyrektywy ttinclude będziemy korzystać coraz intensywniej. dlatego też jest to najwyższa pora na jej dokładniejsze opisanie. Informacje na ten temat znajdują się w ramce u dołu strony.

AVR-GCC - przerwania

Zanim zabierzemy się do dalszych przeróbek naszego kodu. poświęćmy chwilę na przemyślenie, gdzie umieścimy obsługę naszego wyświetlacza. Na pewno będzie to jedno z przerwań zegara - licznika. Warto w celu jego wybrania zerknąć do dokumentacji opisującej procesor AT90S2313. Układ ten ma dwa liczniki. Prosty ośmiob.towy oraz bardziej rozbudowany o rozdzielczości szesnastu bitów.

ABC... C

Dyrektywa fflnclude I pliki nagłówkowe

Jak wszystkie komendy zaczynające się znakiem hash (#), tak też i Minclude nie jest instrukcją języka C. Jest to komenda przeznaczona dla kompilatora, sterująca jego pracą.

#include <pllk.h>

Gdy kompilator natknie się na wspomnianą dyrektywę, wstawi w jej miejsce odpowiedni plik. Uważaj teraz: ważne jest to, jakimi znakami otoczymy nazwę pliku. Do tej pory cały czas stosujemy zapis <plik.h>. Dzięki temu kompilator wie, że chcemy dołączyć jeden ze standardowych nagłówków. Wyjściowym folderem, w którym odbywa się w takim przypadku poszukiwanie pliku, jest C:\WinAVR\a\r\include. Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś - warto abyś tam zajrzał i zobaczył, jakie standardowe pliki oferuje GCC. Przejrzyj, co znajduje się w ich wnętrzu.

Nie przejmuj się, jeśli wydają się teraz niesamowicie zagmatwane. W praktyce posiadają one bardzo rozbudowane komentarze, które bywają lepszą dokumentacją niż znajdujący się w katalogu C:\WinAVR\doc\avr-libc prosty manuał. Zwróć uwagę także na to, że w plikach tych często znajduje się dołączenie innych plików. Możesz spróbować prześledzić, jak odbywają się kolejne „dołączenia”.

Wielokrotnie dołączając plik nagłówka, odwoływaliśmy się do podkatalogu avr. W miejscu tym zostały umieszczone pliki, których standard C w żaden sposób nie ujmuje i są one ściśle przynależne do zastosowanych procesorów. Zajrzyj do naszego „niezbędnika" pliku io.h. Jest to plik na pierwszy rzut oka dość skomplikowany. Okazuje się jednak, że jego rdzeń stanowi warunkowe dołączenie innych plików, zależnie od wybranego typu procesora. Zajrzyj do pliku io23J3.h. Tutaj właśnie znajdują się najważniejsze z naszego punktu widzenia definicje rejestrów, wektorów przerwań i nazw poszczególnych bitów naszego procesora. Czasami warto tu zajrzeć, przede wszystkim, jeśli poszukujemy nazwy jakiegoś rejestru, do którego właśnie chcemy sic odwołać.

W oddzielnej ramce umieściłem skrótowe informacje o najbardziej nas interesujących plikach znajdujących się w tym folderze.

#include „plik.h”

Nazwa pliku może być także umieszczona między znakami cudzysłowiu. W takim przypadku poszukiwanie odpowiedniego pliku będzie się odbywać z poziomu folderu, w którym znajdują się pliki naszego programu. Ma to niebagatelne znaczenie w chwili pisania dużego programu oraz jego rozbijania na wiele plików. Jest także ważne, jeśli chcemy dołączyć po prostu jakiś swój plik, czy to z własnymi, uniwersalnymi funkcjami, czy też pobrany z sieci.

Z możliwości tej nic będziemy dziś jeszcze korzystać, jednak warto już teraz wiedzieć, że taka możliwość istnieje.

Elektronika dla Wszystkich Lipiec2005 37