264 6. Turystyka kwalifikowana (turystyka aktywna) jako forma turystyki zrównoważonej
Niejako odrębną kategorię osób uprawiających turystykę rowerową stanowią miłośnicy kolarstwa górskiego i kolarstwa wyścigowego. W tym drugim przypadku trudno ich uważać za turystów sensu stńcto, gdyż ich fascynacja jazdą na rowerze jest często bliska zachowaniom mieszczącym się bardziej w sporcie niż rekreacji.
Z tego co dotąd napisano wynika, że z racji swoich rozmiarów i odpowiednio zorganizowanego zagospodarowania turystycznego, turystyka rowerowa w Niemczech gra rolę istotnego stymulatora rozwoju lokalnego. Dotyczy to w szczególności obszarów wiejskich, z reguły słabiej rozwiniętych gospodarczo, gdzie turystyka rowerowa przyczynia się do wzrostu dochodów miejscowej ludności, gdyż jest ważnym czynnikiem sprzyjającym tworzeniu nowych miejsc pracy. W regionie Miinsterland (jest to region
0 najgęstszej sieci turystycznych tras rowerowych w całym kraju) np. odnotowuje się już od ponad sześciu lat zjawisko polegające na tym, iż turyści poruszający się rowerami stanowią 1/3 ogólnej liczby osób (jest ich 1 min) korzystających z noclegów w miejscowych hotelach, pensjonatach, kwaterach prywatnych i innych urządzeniach noclegowych. Dodając do tej liczby 12 min turystów rowerowych 1-dniowych (nie korzystających z noclegu), całkowite roczne obroty miejscowej gospodarki związane z turystyką rowerową szacowano w 2002 r. na 289 min euro, a związana z tym liczba miejsc pracy uległa zwiększeniu o 6000 [Nationaler Radverkehrsplan 2002-2012, 2002}. Z kolei w Nadrenii-Palatynacie całkowity dochód osiągnięty z turystyki rowerowej w 2006 r. był szacowany na 341 min euro. Przyjmuje się, że liczba turystów rowerowych osiągnęła w niej 18,4 min, z czego 17,4 min stanowili turyści 1-dniowi, a ok. 1 min turystów kilkudniowi. Na podstawie oszacowanych średnich wydatków turystów105 można wnioskować, że gospodarcze efekty turystyki rowerowej dla tego regionu oscylowały pomiędzy 275 euro a 327 min euro, co stanowiło ok. 10% całkowitych dochodów uzyskiwanych z turystyki. Z turystyką rowerową było związanych ponadto 14 000 miejsc pracy, m.in. w 510 obiektach noclegowych typu Bett&Bike.
W ostatnich latach - oczywiście bez takiego rozmachu jak w Niemczech - turystyka rowerowa zaczęła rozwijać się w Polsce. Już w latach 90. w strategiach rozwoju turystyki województw, a potem także wielu powiatów oraz miast i gmin znalazły się koncepcje wyznaczania szlaków i ścieżek rowerowych, zarówno z myślą o mieszkańcach, jak
1 turystach. Wraz z upływem lat niemal we wszystkich jednostkach podziału terytorialnego w Polsce pojawiły się tego rodzaju trasy turystyczne lub co najmniej projekty ich wytyczenia. Turystyka rowerowa w Polsce nie przybrała jeszcze rozmiarów takich, jak w Niemczech, Austrii czy w Czechach, a więc trudno ją rozpatrywać w kategoriach jej znaczenia dla rozwoju lokalnego, a tym bardziej regionalnego. Oznacza to, iż można turystykę rowerową uważać za ważną część turystyki zrównoważonej z punktu widzenia jej małego (negatywnego) wpływu na środowisko przyrodnicze oraz jej znaczenia jako jednej z form turystyki kwalifikowanej (turystyki aktywnej), ale trudno znaleźć przykłady świadczące o tym, iż jest ona istotnym czynnikiem aktywizacji miejscowej gospodarki.
105 Turyści rowerowi korzystający z noclegów wydają dziennie średnio 62 euro i spędzają w podróży ok. 5,7 dnia. W przypadku turystów 1-dniowych kwota średnich dziennych wydatków to 22 euro [Regio-nalwirtschaftliche Ejfekte des Radtourismus in Rheinland-Pfaiz2007].